خواجه عبدالله انصاری که خود صوفیِ حنبلی بود، گوید: «همهٔ افعال منصور حلاج با سِحر و علوم غریبه ‌آمیخته بوده است که برخی آن‌ها را کرامت تلقی می‌کردند.» (طبقات الصوفیه، ج1، 384)

برخی از علمای اهل سنت، اصل مکاتبات بین علامه شرف‌الدین و شیخ سلیم البشری، رئیس دو دوره الازهر مصر را پذیرفته‌اند.

ابن صباغ مالکی می‌نویسد ابراهیم بن عباس گفته است، من از عباس شنیدم که می‌گفت: از رضا چیزی پرسیده نشد، جز آن‌که آن را می‌دانست و من از زمانی که او را درک کرده‌ام تا عصر او داناتر ندیده‌ام. مأمون عباسی برای امتحان درباره‌ی هر چیزی از او می‌پرسید و او پاسخ شفابخش می‌داد.