برخی از منافقین و ایادی بیگانه سعی دارند تا با قلب واقعیت، حقیقت آزادی اقلیت‌ها در کشور را کتمان کرده و به این وسیله فشار بین‌المللی را به کشور تحمیل کنند. از جمله صوفیه و دراویش که جزو هیچ کدام از اقلیت‌های شناخته شده در قانون اساسی نیستند، با ناله‌سرایی خود را با بهائیان نجس یکی دانسته و از حقوق تضییع شده‌ی خود دم می‌زنند!

از اعتراضات و شبهاتی که از سوی شبکه‌های معاند و فرقه‌های صوفیه شیعه وارد می‌شود، طرد صوفیان شیعه از سوی حکومت جمهوری اسلامی است در حالی که همه اقلیت‌های مذهبی تحت لوای نظام در امنیت کامل زندگی می‌کنند و اشکال مطرح شده شوی تبلیغاتی به نفع فرقه صوفیه گنابادی است.

اسماعیل صلاحی، قطب خودخوانده، در جدیدترین اقدام، ضمن تعریف و تمجید از پهلوی مخلوع، به دیدار سلطان حسین تابنده با محمدرضا شاه و ارادات دربار به اقطاب صوفیه اشاره کرده و مدعی شده که حضرت امام خامنه‌ای (حفظه الله) به دیدار با نورعلی تابنده رغبت داشته‌اند؛ اما تابنده این دیدار را نپذیرفته و گفته «از نظر الهی وظیفه‌ی آقای خامنه‌ای است که به دیدار من بیاید!»

دغدغه‌ی بسیاری از فعالان مذهبی که خطر فرقه‌ها و به خصوص فرقه‌ی صوفیه را درک کرده و متوجه شده‌اند که ایشان باعث گمراهی مردم معتقد و مؤمن در مسیر عرفان این است که روش برخورد با اعضای این فرقه و یا مقابله با لیدرها و سرتیم‌های ایشان و چگونه باید باشد. این یک مسأله‌ی مهمی است که با هر فردی از آن‌ها چگونه برخورد شود تا ضمن ارائه‌ی یک بحث منطقی، حقیقت نیز برای سایرین روشن شود.

درحالی‌که چندین جوان از نیروهای انتظامی بخاطر جنایت درویشی سنگدل به نام محمد ثلاث به شهادت رسیده بودند و باعث صدمات و خسارات فیزیکی و مادی به نیروهای امنیتی و مردم عادی شده بود، عده‌ای از دراویش و طرفداران آن‌ها از اپوزسیون خارج نشین و حتی طرفداران آن‌ها در داخل کشور ایرادات و ادعاهای واهی زیادی را نسبت به بازداشت او مطرح می‌کردند و او را بی‌گناه معرفی می‌کردند.

دراویش گنابادی نعمت‌اللهی از اقطاب خود اطاعت محض کرده و بدون چون‌وچرا تسلیم محض آنان هستند، که این اقطاب با روش‌های مختلف، مریدان خود را فریب‌ می‌دهند تا به مقاصد دنیوی خود برسند و در این بین ظلم و ستم‌های زیادی به مردم، به‌ویژه مخالفین خود وارد کرده‌اند، اما این دراویش همچنان چشم بسته مرید اقطاب خود هستند.