مکاتب اهل سنت
هرچند امام حسن عسکری (علیه‌السلام) تمامی دوران امامت خود را در حصر خانگی و یا زندان به سر برده‌اند و مسلمانان از وجود ایشان به دلیل ظلم حکام جور عباسی، نتوانستند به بهترین شکل استفاده کنند، ولی علمای شیعه و اهل سنت به فضائلی بی‌نظیر از کرامات حضرت اشاره کرده‌اند که بیان‌کننده عظمت علمی ایشان است.
یکی از وقایع مهمی که در زمان امام حسن عسکری (علیه‌السلام) رخ داده است و آن را به ماجرای مباهله تشبیه می‌کنند، طلب باران توسط مسیحیان سامرا ست.
عبدالحمید در آستانه سالگرد اغتشاش سال گذشته، نظام را به ظلم کردن متهم کرد و مدعی شده است حکومت‌های صدر اسلام، غیر از این عمل می‌کردند؛ وی با مطالعه تاریخ حکومت پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) متوجه خواهد شد که امنیت، اهمیت بسیاری نزد آنان داشته و به گونه‌ای شدیدتر با اغتشاشگران برخورد می‌شد.
عبدالحمید می‌گوید حاکم باید مانند حکومت خلفا به رضایت مردم توجه کند؛ اما در تاریخ خلفا جریاناتی بر خلاف گفته وی وجود دارد؛ جریان سقیفه و بیعت گرفتن پس از آن با فشار قبیله بنی‌اسلم و هجوم به قبیله بنی یربوع، به علت بیعت نکردن با خلیفه و زکات ندادن، بر خلاف شرع و رضایت مسلمانان واقع شد و حکومت خلفا را مستقر کرد.
رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شخصیتی هستند که در طول حیات طیبه‌ی خود، عامل هدایت بندگان خدا به جانب صراط مستقیم بوده‌اند. امروز با گذشت بیش از هزار سال از دوران زندگی ایشان، برکات وجودی ایشان شامل حال تمامی مخلوقات می‌شود، اما باید گفت، علاوه بر شیعیان، علمای اهل سنت نیز معتقد به شهادت ایشان به دلیل مسمومیت در دفعات مختلف هستند.
شهادت رسول خدا (ص) به وسیله‌ی مسمومیت، واقعیتی است که نزد بیشترعلمای مذاهب اسلامی مورد تایید است، ولی آنچه که جای بحث دارد، بررسی دقیق علت و نحوه‌ی شهادت حضرت است. پیامبر گرامی اسلام (ص) نیز همانند بعضی از انبیای الهی که نام مبارکشان در قرآن آمده، دشمنانی قسم خورده در بین نزدیک‌ترین افراد من جمله اصحاب خود داشته‌اند.
اگر امام علی علیه السلام در همان آغاز بيعت را مى پذيرفت، دشمنان و بويژه بنى اميه و طرفداران عثمان، او را متهم مى كردند كه در كشته شدن عثمان دست داشته است و مى گفتند كه علیه اسلام شورشيان را تحريك كرد تا عثمان كشته شود و خود مقام خلافت را تصاحب نمايد. امام علیه السلام با مقاومتى كه از خود نشان داد، اين اتهام را از خود دور نمود
عبدالحمید دولت جدید را متهم کرده است که هیچ وعده انتخاباتی را عمل نکرده و بیش از 11 ماه است که عَلَم مخالفت با این دولت را به دست گرفته است؛ در حالی که اخبار حاکی از تلاش مضاعف این دولت نسبت به مسئولین دهه قبل بوده و توفیق آنها در خدمت رسانی به مردم، اصلاح مدیریت و همت جهت حل مشکلات ملت به طور ملموس مشاهده می‌شود.
عبدالحمید در مخالفتش با سیاست‌های حکومت اسلامی، با سخنانی عوام‌فریبانه، هزینه کردن دولت در مراسم اربعین را غیرمنصفانه خواند. در حالی‌که این هزینه‌ها به بهانه این مراسم، برای جمعیت قابل توجهی از مردم همین مملکت صَرف شده و برای صادرات و واردات در آینده نیز قابل استفاده است. اگر بخواهند این هزینه را بین مردم تقسیم کنند، می‌توانند ماهانه کمتر از 4 هزار تومان یارانه‌ها را افزایش دهند.
عبدالحمید مخالفت شدید خود را نسبت به توجه دادن مسئولین به بحران فرزندآوری نشان داد و گفت تا جیب ایرانی‌ها خالی باشند، چنین خواسته‌ای از آنان نداشته باشید؛ اما این سخن، مخالف آیات قرآن و روایات اسلامی است که به طور مطلق به این امر سفارش کرده‌اند! البته موضع و سفارش عبدالحمید نسبت به فرزندآوری اهل‌سنت، خلاف این دیدگاهش است و در آن، مسئله فقر را مانع فرزندآوری نمی‌داند.
عبدالحمید با ذکر محاسن آمریکا و اسرائیل، ایران را تخطئه می‌کند و می‌گوید اگر دوباره اعتراضی صورت گرفت، سرکوبشان نکنید، سرکوب ملت کار درستی نیست. در رد این سخن می‌توان گفت که حکومت اسلامی در صدر اسلام نیز با چنین هرج‌ومرج‌هایی مقابله می‌کرد و جنگ‌های رَدّه (با مرتدها) با این ادعا بود و جمل و صفین نیز در مقابل شورشیان شکل گرفت.
عبدالحمید با یک قاعده شرعی به روسیه خرده گرفته و کم کردن حقابه خزر از رود ولگا را ممنوع دانسته است. این در حالیست که کشورهای به ظاهر اسلامی افغانستان و ترکیه، همین کار را با ضرر رساندن بیشتر به مسلمانان انجام داده‌اند، ولی یا به آنها تذکری نداده یا توصیه ملایمی به آنها کرده است.
عبدالحمید با شنیدن خبری مبنی بر کاهش محسوس آب دریای خزر و بسته شدن رودخانه ولگا توسط روسیه، به شدت این عمل را محکوم می‌کند و آن را نابود کردن دریای خزر می‌خواند و از جهت شرعی و بین المللی، ممنوع می‌شمارد؛ این درجه از انتقاد به روسیه، نشان از مخالفت غیرمستقیم او با نظام جمهوری اسلامی دارد.
در ایام حزن و اندوه اهل بیت(ع)، عبدالحمید به تاریخ قیام امام حسین(ع) پرداخت و در تحلیل خود از این قیام، نتیجه گرفت که نصرت تنها در دست خداست؛ هرچند این عبارت صحیح است و شیعه نیز همین اعتقاد را دارد، اما ادبیات عبدالحمید این شائبه را ایجاد می‌کند که او اشاره‌ای به شبهه وهابیت در توسل و استغاثه دارد که کلام صحیحی نیست.