پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در انتقاد به حکومت اسلامی ایران، مدعی ناکارآمدی در مدیریت بحران اقتصادی شد؛ پس از آن گریزی به بحران شدید آب زد و خطاب به مسئولان افغانستان گفت: «سیستان نزدیک‌ترین همسایه شماست که با بحران شدید آب مواجه است و مردم سیستان با کمبود آب آشامیدنی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ از حکومت اسلامی افغانستان درخواست داریم، آب هیرمند را به نحوی مدیریت کند که آب به مردم مناطق نیمروز افغانستان و سیستان در ایران نیز برسد. آب باید طوری مدیریت شود که مردم مناطق بالادست، بیشتر از نیاز خودشان مصرف نکنند تا آب به دیگر مناطق نیز برسد».[1]

پس از آن به انتقاد از سیاست «سدسازی‌های غیرکارشناسی» پرداخت و گفت: «از اقداماتی که سبب بروز مشکلات شده‌، سدسازی‌های غیراصولی و غیرکارشناسانه است. الله تعالی در زیرِ زمین، سدهایی قرار داده که آب‌ها را برای استفاده انسان‌ها و موجودات نگهداری می‌کنند، اما در روی زمین، مسیر رودخانه‌ها را در سخت‌ترین کوه‌ها هم آزاد گذاشته است. بعد از احداث سدها می‌بینیم که جنگل‌ها و دریاچه‌ها و تالاب‌ها از بین می‌روند و کشاورزی‌ها تباه می‌شوند. لذا احداث سدها اشتباه بسیار بزرگی است. اگر جایی نیاز است سد احداث شود، باید خیلی کارشناسی‌شده و حساب‌شده باشد تا سبب تلفات و ضایعات نشود؛ امروز یک بدبختی بزرگ این است که بعضی کشورها تلاش می‌کنند با احداث سد، مانع ورود آب به کشورهای همسایه بشوند؛ این کارِ بسیار اشتباهی است. این روزها شنیده می‌شود که روسیه جلوی رودخانه بزرگی که از این کشور به دریای خزر می‌ریزد را بسته است. اگر جلوی این رودخانه گرفته شود دریای خزر نابود می‌شود. یک قانون شرعی و بین‌المللی است که «القدیم یُترک علی قِدمِه» چیزی که از قدیم‌‎الایام جریان داشته، هیچ کشور و دولتی حق ندارد جلوی آن را بگیرد».[2]

در مورد این سخنان به ظاهر منطقی و خیرخواهانه می‌توان گفت، هم‌زمان با خبری مبنی بر کاهش محسوس آب دریای خزر و بسته شدن رودخانه ولگا، تب ضد روسی عبدالحمید بالا گرفت و انتقاد وی به روسیه، صرفاً به جهت انتقاد غیرمستقیم به نظام اسلامی ایران است. در صورت همراهی نکردن روسیه با سیاست‌های محیط زیستی در دریای خزر، خود روسیه بیشترین خسارت را خواهد دید که با توجه به آن، متهم کردن روسیه به تصمیم برای خشکاندن دریای خزر، ادعایی دروغ و یک جریان‌سازی سیاسی است. در صورت پذیرش اشتباه روسیه در ندادن حقابه خزر (که باعث چالش‌های محیط زیستی و مشکلات در حوزه حمل و نقل دریایی کشورهای حاشیه خزر می‌شود)، این اتفاق با نپرداختن حقابه رود هیرمند بسیار تفاوت دارد که آب مورد نیاز کشاورزی حدود 570 هزار هکتار و حتی آب آشامیدن مردم سیستان را تهدید می‌کند و حیات یک‌ونیم میلیون نفر از مردم سیستان‌وبلوچستان به آن وابسته است. این مورد بسیار حیاتی است و اهمیت آن با مشکلات پایین رفتن تراز آب دریای خزر، بسیار متفاوت است.

عبدالحمید در مورد حقابه هیرمند، هر چند ماه یک‌بار توصیه‌ای صمیمانه می‌کند، اما وقتی خبری از یک مقام مسئول در اشتباه روسیه می‌شنود، به مناسبت، حقابه سیستان را نیز مطرح می‌کند و به این عبارت که «از حکومت اسلامی افغانستان درخواست داریم، آب هیرمند را به نحوی مدیریت کند که آب، به مردم مناطق نیمروز افغانستان و سیستان در ایران نیز برسد» بسنده می‌کند، ولی در مقابل روسیه، با لحنی تندتر حمله می‌کند و غالب سدهای ساخته شده را محکوم کرده و با بیان قاعده شرعی، هرگونه تغییر در اقلیم‌ها را توسط هر کشور و دولتی ممنوع اعلام می‌کند.

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در 20 مرداد 1402.
[2]. همان.