ابوالقاسم قشیری یکی از بزرگان صوفیه است که به اباحی‌گری صوفیان هم‌عصر خود اعتراض کرده و به علت آنکه برخی از صوفیان نماز را ترک کرده و نسبت به برخی دیگر از احکام دین بی‌اعتنا بودند، آنان را به باد انتقاد گرفته است. او حتی معتقد است رهبران صوفیه شایستگی رهبری صوفیان را ندارند.

سران تصوف همواره منکر دشمنی و زاویه داشتن بزرگان خود با امامان حق در قرون نخستین هستند و بالعکس معتقدند که آن‌ها از شاگردان و ملازمان ائمه اطهار(ع) بوده‌اند. اما شبلی از بزرگان هم‌عصر جنید بغدادی با اهانت به ائمه اطهار(ع) و رافضی خواندن شیعیان و بیهوده تلقی کردن عمل شیعیان در اثبات ولایت ائمه اطهار(ع) این دروغ بزرگ صوفیان را برملا ساخته و از دشمنی صوفیان با شیعیان پرده برداشت.

ری استارت از جمله جریانات خاصی است که مدتی با استفاده از نام و آموزه‌های صوفیه دست به ‌جنجال زد و با مباحثی همچون شریعت‌گریزی و ولایت در تصوف، درصدد برآمد تا برای خود طرفدارانی را جذب کند. در حالی‌که این تنها سواستفاده از تصوف بود و این جریان با تصوف در تضاد بود. چرا که شریعت‌گریزی صوفیانه، در ری استارت به شریعت ستیزی تبدیل شد و درپی آن مساجد زیادی را به آتش کشیدند!

یکی از عقاید انحرافی فرقه‌ی صوفیه، اعتقاد به وحدت وجود و موجود است که در آثار و اندیشه و اعمال آنان دیده می‌شود، که نسبت به این عقیده نادرست، علمای و اندیشمندان بسیاری با آنان مخالفت کرده‌اند که علامه جعفری از علمای معاصر، یکی از این افراد است که با دلایل کافی و محکم، عقاید آنان را مردود دانسته است.

برخی از بزرگان صوفیه قرن سوم که از جمله آنها حمدون قصار است به تصوف اشکال کرده و تصوف زمان خود را متهم به نفس پرستی کرده و معتقد است پیشینیان او برای عزت اسلام سخن می‌گفتند و در دوره او دنیا پرستی و نفس پرستی جای خود را گرفته است. همین امر از انتقادات صوفیه به جریان تصوف است که به مرور زمان بر انحرافات ایشان افزوده شده است.

برخی از بزرگان صوفیه شریعت را فقط یک عادت فرض کرده، که صوفی واصل دیگر به آن نیاز ندارند. برخی دیگر از بزرگان صوفیه شریعت را عملی ظاهری و صوری می‌دانند، چنانچه دکتر غنی محقق شهیر صوفی، در کتب خود به این مسئله اشاره می‌کند که صوفی پخته میل ندارد خود را به زنجیرهای قوانین شرع و آداب و عادات مصنوعی اجتماع و اخلاق مصنوعی عرفی مقید سازد!