#من_منتظرم
یک رهبر آسمانی، خواه پیامبر باشد یا امام، علاوه بر تربیت تشریعی ـ که از طریق گفتار و رفتار و تعلیم و تربیت عادی صورت می‌گیرد ـ تربیت روحانی دارد که از راه نفوذ معنوی در دل‌ها و فکرها اعمال می‌شود و می‌توان آن را تربیت تکوینی نام گذاشت. در آن‌جا الفاظ و کلمات و گفتار و کردار به کار نمی‌آید، بلکه تنها جاذبه و کشش درونی مؤثر است.
حلاج... او شـیطان بود و چه شـیطان گمراه‌گر و خطرناکی؟ از ده قرن پیش، جامعه اسـلامی به این عنصر فریبکار و فتنه او،گرفتار آمد و با اینکه کفر و انحراف او آشکار گشت، برخی از واماندگان همچنان خود را دوستدار و ارادتمند او به حساب می‌آورند و او را تحسـین می‌کنند و به اندیشه و عقیده فاسد او، دل می‌بندند و روشن است که هرکس...
ابن عربی، مدت امامت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را 9 سال می داند، در حالی که به اعتقاد شیعه و اکثریت اهل سنت، آن امام همام، بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام عسگری(علیه السلام) به سال 260 هجری قمری، از دیده‌ها پنهان شده و از آن زمان تا کنون پشت غیبت قرار گرفته است و روزی به امر خداوند متعال، ظهور خواهد کرد و اشتباه بودن سخن امثال ابن عربی روشن خواهد شود.
برخی از اصحاب ائمه که مشکلات دین‌داری در دوران غیبت کبری را از زبان معصومین شنیدند، در صدد راه حلی برآمده و از ائمه معصومین راه حلی طلبیده‌اند. زراره یکی از این شخصیت‌ها است که به خدمت امام صادق (علیه السلام) آمده و از ایشان راه حلی برای دین‌داری در زمان غیبت کبری می‌طلبد که حضرت دعای «اللهم عرفنی حجتک» را به او آموزش می‌دهد.
منتظران ظهور را می‌توان در یک تقسیم‌بندی به دو گروه تقسیم کرد که عده‌ای از آنها تنها به فکر رفاه و آسایش فردی خود هستند و به امورات جامعه پیرامون خود ندارند، ولی قِسم دوم انسان‌هایی هستند که بیشتر در فکر اصلاح جامعه بشری بوده و به معنای واقعی دوست دارند در زمان ظهور کمک‌کار حضرت مهدی (عج) و در رکاب او باشند.
یکی از علل تشکیل فرق و نحله‌های اعتقادی و مذهبی از سوی دشمنان یک امت، مقابله با محور وحدت در آن جامعه می‌باشد. ازآنجاکه دو چیز در امت اسلام به‌عنوان محور وحدت از سوی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) معرفی‌شده بود، دشمنان مسلمین در لباس نفاق و تزویر به مبارزه با آن دو پرداختند. آن دو رکن وحدت یکی کتاب و دیگری عترت و اهل‌بیت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌باشد.
بعضا در میان اهل سنت به احادیثی بر می‌خوریم حاکی از این مطلب که نام پدر امام زمان (عج) طبق آن احادیث باید عبدالله باشد. در حالی‌که با واکاوی این احادیث می‌بینیم که آنها یا احادیث کذب هستند و یا مطالبی است، که توسط مدعیان دروغین مهدویت، ترویج شده است. ضمن اینکه این احادیث از سوی خود بزرگان اهل سنت هم رد شده است.
موضوع موعود و منجی آخر الزمان، نقطه مشترک اکثر ادیان الهی است. خداوند در قرآن کریم به این مسئله اشاره کرده است و فرموده است: «وَ لَقَد كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بعدِ الذِكّرِ اَنّ الارضَ يَرثُها عِبادِيَ الصّالحونَ» ما بعد از تورات، در زبور داوود نوشتيم كه البته بندگان نيكوكار من ملك زمين را وارث و متصرف خواهند شد.
بحث وجود مقدس حضرت مهدی (عج) موضوعی است که شیعیان به آن اعتقاد دارند، درحالی که سران و مبلغان بهائی چشم پوشی آشکاری از آن دارند و ميرزا علي محمد باب را مهدي موعود معرفي مي‌کند، در حالی که وي صريحاً معترف است که وجود مقدس امام عصر (عج) فردي جز محمد بن الحسن فرزند امام حسن عسکري (ع) نيست و منکران وجود آن حضرت را کافر دانسته است.
سران بهائی دست به تحریف برخی روایات مهدویت زدند تا از این طریق، برای ادعای باطل رهبران خویش مستندی بجویند. از جمله این روایات، روایت حضرت‌علی (علیه‌السلام) است. گلپایگانی این روایت را پیش‌بینی حضرت‌علی (علیه‌السلام)، نسبت به ظهور باب و بهاء می‌داند. اما چهار اشکال اساسی به این مغالطه وارد است که در ادامه به آن می‌پردازیم.
شیطان نمی‌تواند به صورت معصومین و اولياء الله در آید؛ اما می‌تواند به ساير صورت‌های دلخواه جلوه کرده و به شخص بگوید من فلان معصوم یا فلان مؤمن هستم! پس شخصی که خواب می‌بیند باید بداند آیا آن‌چه در خواب دیده با صورت واقعی پیامبر (صلی الله علیه و آله) یا معصومین (علیهم السلام) همسان بوده است یا نه؟
هیچ شکی در وجود رؤیای صادقه [خواب راستین] نیست و آن حجتی شرعی است که در قرآن هم بارها از آن یاد شده است؛ مانند خواب حضرت ابراهیم، حضرت یوسف و خواب پیامبر اسلام (صلوات الله عليهم اجمعين)؛ البته هیچ شکی هم در وجود خواب‌های شیطانی و دروغین نداریم که آنان اضغاث احلام (خواب‌های بیهوده و باطل) گفته می‌شود.
از نظر قرآن شریف، اولیای الهی بر دو نوعند: ولیّ ظاهر که مردم وی را می‌شناسند؛ و ولیّ غایب از انظار که مردم او را نمی‌شناسند، گرچه او در میان آنها بوده و از حال آنان با خبر است. در سوره کهف، وجود هر دو ولی به طور همزمان بیان شده است: یکی موسی بن عمران؛ و دیگری مصاحب موقّت او در سفر دریایی و زمینی که به نام خضر معروف است.
امان از بی‌خبری که هرچی می‌کشیم از بی‌خبری ماست. بی‌خبراز لطف و محبت امام به ما، بی‌خبر از صبر امام، وبی‌خبر از نگاه امام به ما وانتظار امام از ما، درحال گفتن بودم که ناگهان با یک سوال دانش آموز، اصل وجود امام زمان زیر سوال رفت، خیلی جا خوردم واصلا انتظارش را نداشتم، که در ذهن وتفکرشون شبهات وهابیت نفوذ کرده باشد.