در حالی که مسئله امامت در آیات و روایات دارای جایگاه ویژه‌ای است و طبق روایت هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناخته باشد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است، مولوی از بزرگترین اقطاب صوفیه، شمس تبریزی را به عنوان امام زمان معرفی کرده است و در طرف مقابل منکر وجود مبارک حضرت مهدی (عج) شده است.

بعضاً در میان اهل سنت و فِرق غیر شیعه‌ی اثنی عشری به کلماتی بر می‌خوریم که حاکی از انکار ولادت امام زمان (عج) یا ایجاد تردید در مورد آن است. در حالی‌که هم از میان متون شیعه و هم از میان کتبی که در اهل سنت موجود است و نیز مواردی که علمای بزرگ اهل سنت به این مساله اشاره کرده‌اند، می‌توان به‌راحتی به تواتر این خبر و صحت آن پی برد.

یکی از مسائلی که برای اهل‌بیت (علیهم السلام) از ابتدای اسلام تاکنون وجود دارد غربت آن‌هاست. اما غربت حضرت ولی‌عصر (علیه السلام) بیش از هر امام دیگری دل انسان را جریحه‌دار می‌کند و منتظران آن حضرت را آزرده می‌سازد.غربت دو معنا دارد، یکی به‌معنای دوری از وطن و دیگری به‌معنای کمی یار و یاور که هر دو معنا، در امام زمان وجود دارد.

کسانی که هم به امامت امام زمان (علیه السلام) وهم به زنده بودن او ایمان دارند، بررسی فلسفه غيبت می‌تواند باور ايشان را درباره حضرت صاحب الامر(عليه السلام) استوارتر كند. اگر چه آن‌ها برابر اراده الهی به‌طور کامل تسليم بوده، باور دارند که تمام کارهای خداوند از روی حکمت است. حفظ جان حضرت از دست ستمگران یکی از بزرگترین دلایل غیبت است.

او كسي است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد، تا آن را بر همه آيينها غالب گرداند، هر چند مشركان را خوش نيايد. پيروزى و غلبه ای که در آیه است ، غلبه همه جانبه است ، زيرا با مفهوم آيه كه از هر نظر مطلق است نيز سازگارتر مى‏باشد، يعنى روزى فرا مى‏‌رسد كه اسلام هم از نظر منطق و استدلال و هم از نظر نفوذ ظاهرى و حكومت بر تمام اديان جهان پيروز خواهد شد و همه را تحت الشعاع خويش قرار خواهد داد.

خواهد آمد روزی که مردم، خداوند و توحید را نمی‌شناسند، به گونه‌ای که موجبات خروج دجال فراهم آید، در این هنگام خداوند حضرت عیسی (ع) را از آسمان فرستاده و دجال به دست او کشته می‌شود. سپس عیسی با اینکه از پیامبران اولوالعزم است، بر مردی از ما اهل بیت در نماز اقتدا می‌کند، که این افضلیت اهل بیت بر پیامبران را نشان می‌دهد.