#من_منتظرم
از جمله روایاتی که بهائیان ادعا می‌کنند دلالت بر پیامبری امام زمان (عج) دارد، روایتی است از امام كاظم (ع)، در این روایت آمده: بر او چیزی نازل می‌شود که بر رسولان نازل نشده است. اشکال: منظور، عمل کردن و حکم دادن براساس باطن شریعت است که پیامبران قبلی براساس ظاهر حکم می‌کردند. همچنين نزول هر الهامی به قلب امام به معنای وحی نیست.
امدادهای الهی در طول تاریخ به بهترین نحو ممکن به کمک انسان‌ها آمده و آنان را مورد حمایت قرار داده است. اگر چه قیام جهانی حضرت مهدی (علیه السلام) بر امور طبیعی استواراست، ولی به اقتضای عظمت وگستردگی آن، خداوند نیز برخی از نیروهای غیبی را در اختیار آن حضرت قرار خواهد داد، تا موجبات پیروزی ایشان هر چه بهتر فراهم آید.
دانشمندان اسلامی به روایات مربوط به حضرت مهدی (ع) اهتمام خاص داشته و در استخراج و رساندن آنها به جامعه و نسل‌های بعدی خود و همچنین محکم کردن ایمان به آنها در قلوب مردم، تلاش فراوان داشته‌اند، از این‌رو علاوه بر ذکر این روایات در کتاب سنن و مسانید و... کتابهای روایی مستقل و مجموعه‌های احادیث خاص در این زمینه فراوان نگاشته‌اند.
یکی از مهمترین مسائلی که دانشمندان بزرگ شیعه در اطراف آن بسیار گفتگو کرده‌اند، موضوع رجعت برخی از افراد است که در مذهب شیعه به آن پرداخته شده و این موضوع به قدری از نظر این طایفه دارای اهمیت است که می‌توان گفت از مختصات این مذهب می‌باشد، زیرا در این باره علمای اهل سنت نه تنها موافق نیستند، بلکه شیعه را مورد سرزنش قرار می‌دهند.
باور داشتن اندیشه مهدویت، بخش مهمی از عقاید اسلامی در میان فرق اسلامی را به دنبال دارد، که براساس بشارت‌های پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از همان زمانهای نخستین تشکیل حکومت اسلامی در شبه جزیره عربستان شکل گرفته بود، لذا احادیث حضرت مهدی(عجل الله فرجه الشریف) چنان در حجم وسیع و گسترده‌ای ارائه شده که قابل خدشه نیست.
نظام سلطه جهانی و جبهه‌ی استکبار برای استمرار بخشیدن به نفوذ و تسلّط و حفظ منافع نامشروع خود، با دقت فراوان، امکانات و نقاط قوت جهان اسلام را زیر نظر دارد تا آنها را به‌دقت شناسایی کرده و نابود سازد. یکی از این نقاط قوت، اندیشه رهایی بخشِ «مهدی باوری» است که در خط مشی مبارزاتی امت مسلمان از جایگاه استراتژیکی برخوردار است.
واژه انتظار را شاید بتوان برای عموم مردم جهان و ستمدیدگان عالم دانست، اما این معنا برای مسلمانان و پیروان شریعت اسلام معنا و مفهوم بسیار کامل و رساتری دارد زیرا با توجه به کلام وحی و روایات نبوی وجود ایشان را با نام و نشانی کامل معتقد هستند و حتی اوصاف منتظران واقعی ظهور ایشان را نیز در کتب روایی خود آورده‌اند.
مهمترین مبنای نظری مهدویت، "امامت باطنی" است. غزالی پایه‌گذار این نظریه در شرق است؛ اما تکامل نهایی آن در غرب صورت گرفت. نقطه ثقل تصوف غزالی این بود که مهدی یـکی از اقطاب راه تصوف است. انگیزه غزالی از این نظریه، مقابله و طرد اندیشه امامت منصوص شیعی بود.
مخالفان امر ظهور و کسانی‌که منکر وجود امام زمان (عج) هستند، و حتی گاهی از میان خود شیعه ممکن است با این سوال مواجه شوند، که انتظار برای ظهور باعث می‌شود انسان از وظایفی که به عهده‌ی او گذاشته شده شانه خالی کند. پاسخ این است که خود انتظار عامل انجام درست وظایف دینی است، به امید اینکه انسان با انجام این کارها از یاوران حضرت باشد.
با توجه به روایات، یکی از اساسی‌ترین شاخصه‌‌های حکومت مهدوی، گسترش عدل در سرتاسر عالم هستی است و گسترش امنیت و عدالت به اندازه‌ای است، که در روایات اینگونه تعبیر شده است، که اگر بانویی به تنهایی از عراق به سوریه مسافرت کند، بدون هیچ‌گونه گزندی از ناحیه انسان‌ها یا حیوانات در کمال آرامش این مسیر را می‌پیماید.
برخی از منکرین مهدویت، در صدد این هستند که به بهانه‌های واهی در این امر مهم خلل ایجاد کنند. و هر دفعه با ایرادات موهن این عقیده شیعه را زیر سؤال می‌برند. یکی از اشکالاتی که مطرح می‌کنند این است که بزرگان حدیث اهل‌سنت از جمله بخاری و مسلم در کتاب خود هیچ اشاره‌ای به احادیث مهدویت نکردند و این خود موجب ضعف این احادیث می‌شود.
از روایاتی که بهائیان برای اثبات قائمیت علی‌محمد باب و نسخ اسلام به آن تمسک می‌جویند، سؤال حضرت‌علی (علیه‌السلام) در مورد مهدی، از پیامبر است. ایشان فرمودند: دین به مهدی ختم می‌شود. چند اشکال، اولاً در این روایت آمده با ظهور حضرت مهدی، شرک از بین می‌رود، اما با آمدن علی‌محمد اینگونه نشد، ثانیاً ختم دین، یعنی حکم دین در نهایت به او می‌رسد.
اعتقاد به مسئله حکومت جهانی یک مسئله فطری و نهادینه شده در ذات بشر بوده وازاول خلقت تا بحال از زبان پیام آوران وحی و رسولان صدیق به جامعه بشری بشارت داده شده است. لزوم تحقق حکومت واحد جهانی تحت ولایت و سرپرستی یک انسان صالح برای تحقق دنیای مملو از صلح و معنویت امریست که عقول آدمی بر آن تاکید می ورزد و آن را انکار نمی‌نماید.
در میان انبوه شبهاتی که هر روزه عقاید شیعیان را خصوصا در مساله‌ی مهدویت هدف گرفته، گاهی به گوش می‌رسد که می‌گویند اگر همه‌ی مردم پس از ظهور عادل و صالح می‌شوند پس قائل امام زمان (عج) چه کسی خواهد بود؟ که پاسخ آن این است که پس از ظهور بین مردم به عدالت حکم می‌شود نه اینکه لزوما همه عادل باشند و درست رفتار کنند.