پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از جمله شبهاتی که از طرف اهل سنت در مورد امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) طبق معتقدات شیعه، مطرح می‌شود، شبهه‌ای است، در خصوص نسب ایشان.
به‌عبارت دیگر برخی از احادیث در کتب اهل سنت و حتی برخی کتب شیعه یافت می‌شود، که مفاد آن به نقل از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) چنین است: مهدی آخر الزمان، نامش نام من و نام پدرش نام پدر من است.[1] بر این اساس بعضاً می‌بینیم که می‌گویند اگر مهدی همان است که شما می‌گویید، باید نام پدرش طبق این حدیث عبدالله باشد، نه امام حسن عسکری (علیه السلام). بنابراین شخصی که شما به امامت آن اعتقاد دارید، مهدی آخر الزمان نیست.
پاسخ به این شبهه این است که:
اولاً: بسیاری از این احادیث که چنین مطالبی را نقل می‌کند، موضوع (کذب و ساختگی) است.
ثانیاً: برخی افراد که در تاریخ مدعی عنوان مهدی بوده‌اند، مثل محمد بن عبدالله بن حسن مثنی (که در زمان منصور عباسی قیام کرد) و خلیفه‌ی عباسی محمد بن عبدالله منصور، از عاملان اصلی ترویج این احادیث بوده‌اند تا مویدی بر ادعای خود داشته باشند.[2]
ثالثاً: این چند حدیث که دال بر این مطلب است، نزد اکثر راویان حدیث، شناخته شده نیست. با وجود این‌که اکثریت راویان حدیث امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تنها قسمت اول آن را آورده‌اند، که حضرت می‌فرماید: «نام او نام من است.»[3] و باقی حدیث ظاهراً به دلایلی که ذکر شده به آن اضافه شده است.
رابعاً: بر فرض که چنین احادیثی به لحاظ سندی بی مشکل هم باشند، از آن‌جا که با اصول مذهب شیعه، در تضاد است، باید آن‌ها را تأویل برد.[4]
نتیجه این‌که با اتکاء به چند حدیث که حتی از سوی خود اهل سنت مورد خدشه است، نمی‌توان در مورد نسب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که متکی به احادیث محکم و متقن است، تردیدی وارد ساخت.

پی‌نوشت:

[1]. خطيب بغدادي، احمد بن علي، تاريخ بغداد، ج5، ص 391، تحقيق: الدكتور بشار عواد معروف، دار الغرب الإسلامي، بيروت، چاپ اوّل، 1422 ق.
[2]. مرکز ابحاث عقائدیه، موسوعه الاسئله العقائدیه، ج 2، ص 305-308، مرکز ابحاث عقائدیه، قم، چاپ اول، 1429 ق.
[3]. مقدسی الشافعی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر و هو المهدی علیه السلام، باب 2، ص 27، مکتبه المنار، زرقاء – اردن، 1410ق.
[4]. مرکز ابحاث عقائدیه، موسوعه الاسئله العقائدیه، ج 2، ص 303.