اغتشاشات
در سالگرد مهسا امینی، عبدالحمید گفت که حکومت در برگزاری مراسم سالگرد، مشکل ایجاد کرده است و این مسئله، آزاردهنده است. در پاسخ به این اظهارات می‌گوییم که سالگرد گرفتن برای اهل‌سنت، طبق مبنای فقهی آنان ممنوع است و این سخنان عبدالحمید نیز در راستای مخالفتش با نظام اسلامی و همراهی با دشمنان اسلام و انقلاب بوده و دغدغه دینی و همراهی با مظلومین، در آن لحاظ نشده است.
عبدالحمید در آستانه سالگرد اغتشاش سال گذشته، نظام را به ظلم کردن متهم کرد و مدعی شده است حکومت‌های صدر اسلام، غیر از این عمل می‌کردند؛ وی با مطالعه تاریخ حکومت پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) متوجه خواهد شد که امنیت، اهمیت بسیاری نزد آنان داشته و به گونه‌ای شدیدتر با اغتشاشگران برخورد می‌شد.
عبدالحمید می‌گوید حاکم باید مانند حکومت خلفا به رضایت مردم توجه کند؛ اما در تاریخ خلفا جریاناتی بر خلاف گفته وی وجود دارد؛ جریان سقیفه و بیعت گرفتن پس از آن با فشار قبیله بنی‌اسلم و هجوم به قبیله بنی یربوع، به علت بیعت نکردن با خلیفه و زکات ندادن، بر خلاف شرع و رضایت مسلمانان واقع شد و حکومت خلفا را مستقر کرد.
عبدالحمید در سخنرانی عید قربان، بار دیگر سازمان زندان‌ها را با استناد به قول زندانی‌های آزادشده، متهم به برخورد خشن با زندانیان و اقدامات رقت‌بار کرد؛ در حالی‌که چند روز قبل از این سخنان مجموعه تحت مدیریتش، یک طلبه بلوچ سنی را به‌صورت غیرقانونی بازداشت، بازجویی و شکنجه کرده و وی را مجبور به اعتراف به اعمال مجرمانه کردند.
عبدالحمید در اعتراض جدید خود به حکومت ایران، مدیریت فرانسه در برابر اغتشاشات را بهتر از مدیریت ایران عنوان کرد؛ در حالی‌که اتفاقات ایران و فرانسه متفاوت بود؛ در ایران واقعاً اغتشاش بود و از خارج کشور مدیریت می‌شد، ولی در فرانسه، اعتراض واقعی مردم همان کشور است. برخورد خشونت‌آمیز فرانسه با معترضین نشان داد که حق اعتراض و تظاهرات و حقوق بشر و آزادی در هر کشوری، حدی دارد.
عبدالحمید خطاب به اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان گفت که مردم ایران از شما عبور کرده‌اند؛ هیچکدام توان اداره و مدیریت صحیح کشور را ندارید و با کنایه خواستار استعفای رئیس جمهور و مسئولین شد؛ این سخنان در حالی است که وی به عنوان انتخابات ایده‌آل، از انتخابات ترکیه تمجید کرد، در صورتی که در آن انتخابات نیز دو حزب به رقابت پرداختند و وضعیت اقتصادی ترکیه در زمان حزب حاکم که یکی از شرکت‌کنندگان در رقابت ترکیه بود، بدتر از ایران بود.
عبدالحمید گفته است: «نمی‌توان سازمان حقوق بشر را به‌طور کامل رد کرد؛ چرا که در اکثر موارد، با شریعت مطابقت دارد. کاش سال‌ها قبل درِ زندان‌ها را باز می‌کردید تا حقوق بشر بیاید و نگاه کند». در پاسخ به او می‌گوییم: شکایت بردن نزد آن نهاد علیه جمهوری اسلامی را مشروع نمی‌دانیم و دعوت از آنان جهت بازدید نیز ذلتی دیگر به همراه رسمیت بخشیدن به آنان است که درست نیست.
عبدالحمید در روز عید غدیر، به جای تبیین واقعه غدیر و نصب امیرالمؤمنین (ع) به جانشینی و خلافت پیامبر اکرم (ص)، به دروغ گفت: «تمام خلفای راشدین با رأی و نظر مردم و از طریق دموکراسی روی کار آمدند». این در حالی است که هیچ کدام از خلفا با رأی مردم و به‌صورت دموکراسی تعیین نشدند و این سخن، مخالف تاریخ اسلام و خلاف واقع است.
عبدالحمید ادعا می‌کند که انتقادات خیرخواهانه‌ای علیه نظام دارد و مدعی است که در کشورهای دیگر به منتقدین پاداش می‌دهند. وی گفته است: «اگر امروز زندانیان سیاسی را آزاد کنید، همین فردا پول شما ارزش پیدا می‌کند». ظاهر سخنان او نشان می‌دهد که به بهانه مزایای انتقاد، در حال مخالفت با حاکمیت است و قصد جریان‌سازی علیه جمهوری اسلامی و مسئولین آن را دارد.
عبدالحمید مدتی است که از کشتگان مهرماه مسجد مکی، دادخواهی می‌کند. وی با اینکه در این حادثه، پرونده قضایی تشکیل شده و در دادگاه نظامی در حال رسیدگی است، آن را کافی نمی‌داند؛ در حالی که طبق مبنای خودش، اعدام در این قضیه معایبی دارد که باید از آن صرف‌نظر کرد. همچنین از نظر اسلام و سیره پیامبر (ص) و خلفا نیز این مأمورین اعدام نمی‌گردند.
عبدالحمید با طعنه به رونمایی از موشک هایپرسونیک «فتاح» گفت: «زمانی ما خوشحال‌تر می‌شویم که به‌جای رونمایی از سلاح، شکم مردم سیر شود.» در پاسخ او باید گفت، عدالت این است که هر چیزی در جای خود قرار داده شود. امنیت، از اساسی‌ترین و اصلی‌ترین نیازهای یک ملت و یک کشور است. تقویت قدرت دفاعی نیز دستور قرآنی است و اهمیت آن کمتر از سیر کردن شکم مردم نیست، گرچه دولت از آن نیز غافل نیست و نباید باشد.
پس از دیدار رهبر انقلاب با نمایندگان مجلس، عبدالحمید گلایه‌های خود از نظام را به سمت مجلس کشاند و با اعتراض به نمایندگان، آنان را غیر مستقل و غیر آزاد خواند؛ رهبر انقلاب به نمایندگان توصیه کرد که نباید به این حرف‌ها که از روی غرض یا بی‌اطلاعی از مصلحت گفته می‌شود، اعتنا کنید. این مجلس، در مجموع و در نگاهی کلی، مجلسی انقلابی، جوان، پرتحرک و دارای مصوبات خوب برای رفع مشکلات کشور است.
عبدالحمید، لیدری اغتشاشات بلوچستان را به عهده گرفته و مدعی است که اعتراضات و مخالفتش با نظام، سخن مردم است و این صدا خاموش‌شدنی نیست. وی به بهانه مشکلات اقتصادی و رساندن این مشکلات به مسئولین، با اعدام مجرمین مخالف است؛ از بهائیان، قاچاقچیان، بی‌حجاب‌ها و حتی اسرائیل، حمایت کرده و سیاست خارجی ایران را نیز مورد نقد قرار می‌دهد. انتقاد وی اگر از درد مردم بود، باید از عملکرد دولت در ایجاد اشتغال و تلاش برای تولید و صادرات بیشتر و دستیابی به طلب‌های ارزی ایران، تقدیر به عمل می‌آورد!
پس از توفیقات دولت در سیاست خارجی، عبدالحمید که در سابق، دولتمردان را به تغییر در سیاست خارجی، جهت حل مشکلات دعوت می‌کرد، اکنون لب به شکایت گشاده و می‌گوید سیاست خارجی مهم نیست، بلکه به سیاست داخلی بپردازید. سخن او این شائبه را افزایش می‌دهد که علت انتقادات وی، نفع مادی خود و دار و دسته مسجد مکی است.