انحرافات و بدعت ها
احمد اسماعیل بصری بدعت های زیادی به دین آورده است، حال با توجه به سفارشات معصومین (ع) بر عدم تغییر احکام چگونه می توان پذیرفت که احکام الهی این چنین تغییر کنند؟ آیا احمد اسماعیل بصری به سخنان رسول خدا(ص) و اهلبیت (علیهم‌السلام) مبنی بر عدم تغییر احکام کافر شده است؟
آنچه در کاربرد قرآنی خسران بارز است، پیوند آن با مفهوم کفر و مفاهیم هم سنخ آن است. بنابر آیات قرآن، کفر و خسران (هلاکت) انسان با یکدیگر نسبت مستقیم دارند، به طوری که هر چه فرد بیش‌تر در کفر غرق شود، خسران وی افزون تر می‌شود.
آیا این ظاهرگرایی مطلق در نصوص دینی جز این است که ذهن فرد را بسته نگه می دارد تا به احتمال خلاف آن توجهی نکند؟ اتباع احمد بصری گرچه می بینند دلیل عقلی و نقلی خلاف اعتقادشان وجود دارد ولی تعصب بر ظاهرگرایی داشته و حاضر نیست از اعتقاد انحرافی خود دست بکشد.
چگونه می شود احمد و اتباعش از روایات جعلی، ضعیف السند و تحریف شده برای اثبات راهشان استفاده می کنند، اما روایاتی که خصوصیات امام را بیان می کنند را به راحتی کنار می گذارند؟
احمد اسماعیل بصری منکر تکلم امام به تمام زبان ها شده است. حال آن که این کلام، مخالف آیات و روایات و کلام بزرگان مکتب شیعه است. مشایخ بزرگ حدیثی و بزرگان شیعی مانند شیخ مفید با توجه به روایاتی که در منابع روایی آمده، آگاهی امامان حتی بر زبان حیوانات را قائل شده است.
اصولاً پيامبر يک خارق العاده گر نيست كه در جائى بنشيند و هر كسى از در وارد شود پيشنهاد اعجازى به ميل خود كند و اگر نپسنديدند پيشنهاد ديگرى مطرح نمايد و قوانين و سنن آفرينش را به بازى بگيرد و بعد از اين همه نيز اگر مايل بود بپذيرد و اگر ميل مباركش اقتضا نكرد با بهانه اى شانه خالى كند.
از آنجا که احمداسماعیل بصری نمی تواند مسئله تحصیلات خود را حل کند، سعی در پاک کردن صورت مسئله دارد. وی معتقد است این علوم، علوم فراگیر نبوده است، بلکه علمی است که صرفاً نجات مردم در آخرت وابسته به آن است و آن علم عقاید و تشریع است.
اینکه شخصی ادعای نص بکند (مثل احمد بصری) ملاک نمی باشد و حتما باید توسط امام یا معصوم قبلی اشاره و تعیین شود. پس مهم شناخت شخص صاحب عصمت است و عصمت، امری پنهانی و هر شخصی که ادعای نص کرد را نمی توان معصوم دانست.
پیامبر (ص) در روز غدیر دین خود را کامل کرده و پس از آن هیچ فریضه ای نیاورد. در روایات ائمه اطهار (ع) نیز غدیر را روز اکمال دین و از آن به عنوان روزی که آخرین فریضه الهی نازل شده است، یاد می کنند.
چرا با این همه تاکید پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) بر خاتمیت نبوت و رسالت، باز احمد بصری خلاف آن ها سخن می گوید؟ آیا لعن ائمه (ع) نسبت به خودش را ندیده است؟ در حدیثی قائلین به نبوت امامان مورد لعن قرار گرفته شده اند.
مراجعه به مراجع تقلید از باب رجوع به متخصص است، آن هم در مباحث احکام شرعی و فروعات دینی نه اطاعت در اعتقادات دینی؛ بلکه امور دینی و اعتقاد همه باید توسط دلیل و استدلال محکم عقلی و نقلی برای خود فرد اثبات شود. حال چگونه فرقه احمدالحسن بصری اطاعت از 4 روحانی مکتب نجف را در همه مسائل، اطاعت از خداوند متعال می دانند؟
فرقه احمدالحسن (یمانی دروغین) قائل هستند که احمد اسماعیل بصری امام سیزدهم و وصی امام زمان (عج) می باشد. این ادعای بی پایه و اساس که همانند فرقه های موجود در تاریخ است نیز مورد پیش بینی اهل بیت(ع) قرار گرفته و آن را نکوهش کردند.
خبر دادن از دوازدهمین امام، مهدی موعود(عج) در روز غدیر برای آن مردمی که قبول ولایت امیر المؤمنین(ع) برایشان سنگین بود، بیانگر آینده نگری اسلام و برنامه بلندمدت و کامل دین الهی برای مسلمان تا روز قیامت است.
همه ما می دانیم کفاری در زمان انبیاء بودند که درخواست آنان برای آوردن معجزه توسط پیامبران صرفا بهانه بوده و پس از دیدن معجزه از روی تعصب، لجاجت و عناد ایمان نمی آوردند.