پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از اوصاف حجت خدا و راهنمای مردم، فهمیدن کلام و به زبان آنها سخن گفتن است. اما احمداسماعیل بصری (یمانی دروغین) مخالف این مطلب می باشد، وی می گوید: «اما اعتقادات مضحک برخی از حاشیه پردازان که می گویند خلیفه خدا باید همه زبان ها را بداند و در زبان معصوم باشد...»(1) وی به صراحت این اعتقاد را باطل می داند!

حال آن که روایات متعددی وجود دارد که این وصف حجت خداست که باید به تمام زبان ها آگاه باشد. همچنین از خطبه غدیر نیز همین مسئله برداشت می شود؛ پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می فرماید: «فَاعْلَمُوا مَعاشِرَ النّاسِ (ذالِکَ فیهِ وَافْهَموهُ وَاعْلَمُوا) أَنَّ الله قَدْ نَصَبَهُ لَکُمْ وَلِیّاً وَإِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَی الْمُهاجِرینَ وَالْأَنْصارِ وَ عَلَی التّابِعینَ لَهُمْ بِإِحْسانٍ، وَ عَلَی الْبادی وَالْحاضِرِ، وَ عَلَی الْعَجَمِی وَالْعَرَبی، وَالْحُرِّ وَالْمَمْلوکِ وَالصَّغیرِ وَالْکَبیرِ، وَ عَلَی الْأَبْیَضِ وَالأَسْوَدِ، وَ عَلی کُلِّ مُوَحِّدٍ. ماضٍ حُکْمُهُ، جازٍ قَوْلُهُ، نافِذٌ أَمْرُهُ، مَلْعونٌ مَنْ خالَفَهُ، مَرْحومٌ مَنْ تَبِعَهُ وَ صَدَّقَهُ، فَقَدْ غَفَرَالله لَهُ وَلِمَنْ سَمِعَ مِنْهُ وَ أَطاعَ لَهُ.(2) هان مردمان! بدانید این آیه درباره اوست. ژرفی آن را فهم کنید و بدانید که خداوند او را برایتان صاحب اختیار و امام قرار داده. پیروی او را بر مهاجران و انصار و آنان که به نیکی از ایشان پیروی می کنند و بر صحرانشینان و شهروندان و بر عجم و عرب و آزاد و برده و بر کوچک و بزرگ و سفید و سیاه و بر هر یکتاپرست لازم شمرده است. (هشدار که) اجرای فرمان و گفتار او لازم و امرش نافذ است. ناسازگارش رانده، پیرو و باورکننده اش در مهر و شفقت است. هر آینه خداوند، او و شنوایان سخن او و پیروان راهش را آمرزیده است.» کسی که امام و حجت بر مردم است و از آنجا که تمام مردم، دارای یک زبان واحد نمی باشند، پس لازم است حجت خدا، آگاه به تمام زبان ها باشند.

این مطلب، موافق با روایات دیگر نیز می باشد. وقتی عمار ساباطی تکلم امام صادق (علیه‌السلام) را به زبان نبطیه می‌بیند به ایشان می‌گوید: (هیچ فرد نبطی را ندیدم که فصیح‌تر از شما به زبان نبطی باشد) حضرت فرمودند: «ای عمار به همه زبانها [فصیح‌ترین هستم]».(3)

مشایخ بزرگ حدیثی و بزرگان شیعی مانند شیخ مفید با توجه به روایاتی که در منابع روایی آمده، آگاهی امامان حتی بر زبان حیوانات را قبول کرده و گفته اند: «گرچه صحبت با حیوانات از طرف عقل ثابت نمی‌شود اما وقوعش ممتنع نیست، حتی با توجه به این روایات این مسأله را از ویژگی‌های امامِ به حق می‌‌دانند و این، راهی است برای تشخیص حجت حق از مدعی دروغین.»(4)

از آن جا که احمد اسماعیل بصری(یمانی دروغین) نمی تواند تکلم به تمام زبان ها را داشته باشد، سعی می کند این خصوصیت را از امام و حجت خدا نفی کند.

پی نوشت:

1. عقاید الاسلام، احمدالحسن، نشر اصدارات انصار، بی تا، بی جا، ص 130.
2. «خطبه غدیر»
3. «أحمد بن محمد عن عبدالرحمان بن حماد وعبدالله بن عمران عن محمد بن بشير عن رجل عن عمار الساباطي قال : قال لي أبوعبدالله (علیه‌السلام) : يا عمار أبومسلم فطلله وكساوكسيحه بساطورا. قال : فقلت له : ما رأيت نبطيا أفصح منك بالنبطية فقال : ياعمار وبكل لسان.» بحارالانوار، علامه مجلسی، دار احیاء التراث، بیروت، 1403، ج 26، ص 191.
4. اختصاص، شیخ مفید، محمد بن محمد، نشر الموتمر العالمى لالفية الشيخ المفيد، قم، 1413،  ص 293.