پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به اعتقاد مسیحیان، چون بعد از عروج عیسی به آسمان، عهد جدیدی هنوز نوشته نشده بود، روح القدس عطایایی را به حواریون داد تا به کمک آنها حقانیت رسالت خود را به مردم اثبات کنند:

وقتي او (مسيح) ظفرمندانه به آسمان بازگشت، به مردم هدايا بخشيد...مسيح اين هدايا را با اين هدف به ما بخشيد كه ايمانداران مجهز شوند تا بتوانند بهتر او را خدمت كنند و باعث پيشرفت كليسا يعني بدن او گردند و كليسا به رشد و كمال لازم برسد (افسسیان 4: 8-12).

خدا نیز با ایشان شهادت می‌داد به آیات و معجزات و انواع قو‌ّات و عطایای روح القدس بر حسب اراده خود (عبرانیان 2: 4).

 پولس عطایای روح القدس را این‌گونه برمی‌شمرد:

ای برادران، می خواهم در خصوص عطایایی که روح القدس به هر یک از شما می بخشد، نکاتی بنویسم، ... در واقع ، روح القدس بوسیله هر یک از ما، قدرت خدا را جلوه گر می سازد، تا از این راه کلیسا را تقویت نماید. روح القدس به یک شخص عطای بیان حکمت می بخشد تا با ارائه راه حل های حکیمانه دیگران را یاری نماید؛ و به دیگری دانستن اسرار را عطا می کند. او به یکی ایمانی فوق العاده عطا می نماید، و به دیگری قدرت شفای بیماران را می بخشد. به بعضی قدرت انجام معجزات می دهد، به برخی دیگر عطای نبوت کردن . به یک نفر قدرت عطا می کند که تشخیص دهد چه عطایی از جانب روح خداست و چه عطایی از جانب او نیست . باز ممکن است به یک شخص این عطا را ببخشد که بتواند به هنگام دعا به زبانهایی که نیاموخته است ، سخن گوید، و به دیگری عطای ترجمه این زبانها را بدهد. اما تمام این عطایا از جانب یک روح ، یعنی همان روح القدس است ، و اوست که تصمیم می گیرد به هرکس چه عطایی ببخشد  ( اول قرنتیان12: 1-11).

پس یکی از این عطیه‌ها، عطیه تکلم به زبان‌هاست. چون حواریون عیسی (ع) به گفته کتاب مقدس بی‌سواد بودند: «اشخاص بیسواد و معمولی هستند» (اعمال رسولان 4:13)، حواریون به قدرت الهی و کمک روح القدس قادر به تکلم به زبان‌های دیگر شدند، تا پیام الهی را به مردم سرزمین‌های مختلف ابلاغ کنند. حواریون هرگز کلمات نامفهوم و بی‌معنایی را نمی‌گفتند بلکه واقعاً‌ به زبان اقوام دیگر صحبت می‌کردند:

آنگاه همه از روح القدس پر شدند و برای اولین بار شروع به سخن گفتن به زبانهایی کردند که با آنها آشنایی نداشتند، زیرا روح خدا این قدرت را به ایشان داد. آن روزها، یهودیان دیندار برای مراسم عید از تمام سرزمینها به اورشلیم آمده بودند. پس وقتی صدا از آن خانه به گوش رسید، گروهی با سرعت آمدند تا ببینند چه شده است . وقتی شنیدند شاگردان عیسی به زبان ایشان سخن می گویند، مات و مبهوت ماندند! آنان با تعجب به یکدیگر می گفتند: «این چگونه ممکن است ؟ با اینکه این اشخاص از اهالی جلیل هستند، ولی به زبانهای محلی ما تکلم می کنند به زبان همان سرزمینهایی که ما در آنجا بدنیا آمده ایم ! ما که از پارت ها، مادها، ایلامی ها ... هستیم و حتی کسانی که از روم آمده اند هم یهودی و هم آنانی که یهودی شده اند همه ما می شنویم که این اشخاص به زبان خود ما از اعمال عجیب خدا سخن می گویند!» (اعمال رسولان 2: 4-11).

کتاب مقدس، ایجاد اصوات نامفهوم را نکوهش کرده، می‌گوید:

اگر با کسی به زبانی گفتگو کنید که برای او قابل فهم نیست، چگونه می تواند سخنان شما را درک کند؟ مانند این خواهد  بود که با دیوار سخن می گویید! ... اگر کسی عطای تکلم به زبانها را دارد، باید دعا کند تا خدا به او عطای ترجمه این زبانها را نیز بدهد. زیرا اگر به زبانی دعا کنم که آن را نمی فهمم، در واقع روح من دعا می کند و خودم از آنچه می گویم، بی خبرم (اول قرنتیان 14: 9-14).

این مضامین کتاب مقدس، هیچ گونه تضادی با عقل ندارد؛ زیرا خداوند خواسته جهت هدایت انسان‌ها به سوی خودش و از طریق پیام تحریف نشده حضرت عیسی (ع) معجزاتی به حواریون عطا کند تا گواه صدق دعوتشان باشد. اما مشکل اینجاست که برخی از مسیحیان امروزی مدعی تکلم به زبان‌ها هستند. آنها به دلیل اینکه قادر نیستند به غیر از زبان خود، صحبت کنند، الفاظی نامفهوم و خنده‌اور ایجاد می‌کنند و مدعی هستند که این از عطایای روح القدس است! نمونه آن را می‌توانید در برخی مبلغین مسیحی مشاهده نمایید:

کلیپی از تکلم به زبان‌ها

رضا صفا و تکلم به زبان‌ها