قمه زنی علاوه بر اینکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی شود و سابقه ای در عصر ائمه (ع) و زمان های بعد از آن ندارد و تأییدی هم به شکل خاص یا عام از معصوم (ع) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر، موجب وهن و بدنام شدن مذهب می‌شود.

برخی از افراد برای اثبات جواز قمه زنی می گویند: اینکه دشمنان مذهب اینگونه افعال را نمی پسندند، دلیل نمی‌شود که قمه زنی را کنار بگذاریم؛ چون خیلی از احکام واجب وجود دارد که دشمنان دین، آنها را هم نمی‌پسندند، پس با این استدلال باید کنار گذاشته شوند. در پاسخ باید گفت بین احکام مسلم شرعی با کاری که مشروعیت آن ثابت نشده (قمه زنی و لطم در عزاداری) تفاوت بسیاری است و مقایسه این دو درست نیست.

جریان تشیع لندنی که سابقه‌ای نسبتاً طولانی در توهین به علما و مراجع تقلید شیعه دارد و آشکارا با وحدت امت اسلامی مخالفت می‌کند، به خیال خام خویش، به دنبال نمایش مبانی حقیقی اسلام است؛ غافل از اینکه اینگونه حرکات، ثمری جز تقویت پروژه اختلاف‌افکنی دشمنان حقیقی اسلام و شعله‌ور ساختن آتش تفرقه و نفاق، در جامعه اسلامی به دنبال نخواهد داشت.

در شرایط کنونی که دشمنان اسلام سعی در منزوی کردن مسلمانان دارند و با حیله هایی می خواهند اسلام را خرافی و بی منطق معرفی کنند، انجام اینگونه اعمال (قمه زنی) که در متن دین وجود ندارد و موجبات وهن و تخریب دین و مذهب و عزاداری را فراهم می‌کند، به نظر خلاف عقل است و بایستی به جای آن، سراغ مراسمی رفت که عظمت اهداف نهضت حسینی را آشکار سازد.

مراجع عظام شیعه معتقدند که قمه زنی، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت عزاداری و تمسخر و توهین به دین و مذهب می‌گردد؛ پس اجتناب از آن لازم است.

قمه زنی، در مراسم عـزاداری امام حسین (علیه‌السلام) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت عزاداری و تمسخر و توهین به دین و مذهب می‌گردد؛ پس اجتناب از آن لازم است.