پرسش و پاسخ
در یکی از شبکه‌های مجازی وابسته به تشکیلات بهائیت، با خشک‌مذهب خواندن مردم مسلمان ایران، به بررسی آموزه‌های ترک تعصب در بهائیت پرداخته شده است. اما گذشته از مطالب متعصبانه‌ی بی‌شمار موجود در کلام و رفتار پیشوایان بهائی، باید گفت که اسلام، بر خلاف کلّی‌گویی بهائیت در خصوص موضوع تعصبات، دیدگاه صادقانه و متعادلی دارد.
ابن تیمیه در کتاب منهاج السنه خود ابراز می‌دارد که کثیری از صحابه بغض حضرت علی (علیه السلام) را در دل داشتند. البته ایشان از این کلام قصد انکار فضائل حضرع علی (علیه السلام) را دارد چنانکه دأب او چنین است یعنی او دائما در کتب مختلف خود آنجا که پای فضیلتی از فضائل علی (علیه السلام) در میان است، یا سند حدیث را تضعیف می‌کند...
نتایج برخی از کلمات و ادعاهای وهابیان به قدری مضحک و بی‌معنا می‌شود که بزرگان و علمای ایشان در کتب مختلفی دست به توجیه این نتایج زده‌اند. مثلا محمد بن عبدالوهاب می‌گوید شفاعت تنها مخصوص اهل توحید است و از سوی دیگر تنها طرفداران خود را موحد می‌داند، نتیجه این می‌شود که شفاعت پیامبر در قیامت تنها مخصوص او و یاران اوست.
محمدعلی طاهری با طرح این مسئله که انسان نمی‌تواند فهمی از خدای خود داشته باشد، مریدان خود را از عبادت و بندگی منع می‌کند. وی با شاهد آوردن آیاتی که خداوند از عبادت بندگان بی‌نیاز است، مغلطه کرده و عبادت را تنها در خدمت کردن به خلق خدا معرفی می‌کند.
زمانی که انسان بر مبانی درست و محکم عقاید خود را بنا نکند، خیلی زود گرفتار تناقضات می‌گردد. مثل آنچه که وهابیان در کتب خود به آن مبتلا شده‌اند. مثلا محمد بن عبدالوهاب در جایی می‌گوید: «ای مشرکان من معنای کلامی که شما از کتاب و سنت برای من آوردید را نمی‌فهمم». این چه مشرکی است که عقاید خود را به کتاب و سنت ارجاع می‌دهد.
ویژگی‌ها و رویکرد انحرافی فرقه TSM به‌گونه‌ای است که می‌توان ادعا کرد هدف اصلی آن تضعیف باورهای اسلام ناب محمدی و آرمان‌های انقلابی مردم ولایت‌مدار ایران است. این فرقه تلاش می‌کند با تضعیف باورهای جهاد و دفاع از مظلوم، پیروان خود را از اعتقادات عمیق اسلامی دور نگه دارد تا سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل با حمایت مالی و رسانه‌ای از آن‌ها به تضعیف روحیه استکبار ستیزی داخلی بپردازند.
وهابیت در توجیه تکفیر مسلمانان به دنبال یک وجه شباهت بین مسلمانان و کفار و مشرکان زمان پیامبر می‌گردد تا اعمال این دو گروه را از یک سنخ شمرده، لذا بتوانند با خیال راحت تکفیر مسلمانان را توجیه کنند. یکی از این ادله این است که می‌گویند مشرکان زمان پیامبر هم، اهل صدقه، ذکر، عبادت خداوند و... بودند، حال آن‌که این مطلب کذب محض است.
یکی از مهمترین مسائلی که در زمان شهادت حضرت زهرا(س) رخ داد دفن ایشان در شب بود. تمامی دلائل در اسناد اهل‌سنت این را می‌رساند که حضرت زهرا بخاطر بی‌احترامی‌هایی که از طرف ابوبکر بوده چنین وصیتی را کرده است. اما شبهاتی به گوش می‌رسد که دلیل دفن شبانه‌ی ایشان ربطی به ابوبکر ندارد و فقط بخاطر دیده نشدن جسمشان در انذار وصیت کرده‌اند.
رابینز می‌گوید که نباید تفکر منفی داشت و نباید عصبانی شد! مگر می‌شود نسبت به بعضی افراد بغض نداشت؟ عصبانی نبود؟ انسان در زندگی روزمره به اشخاصی بر می‌خورد که خوی حیوانیت دارند و هرلحظه سعی دارند که به اعتقادات، فکر، راه و زندگی ما ضرر بزنند. حال نباید نسبت به این‌ها با دید منفی نگاه کرد؟ البته شاید هدفی که رابینز و هم‌فکرانش دنبال می‌کنند یکی از اهداف استکبار باشد که انسان‌ها خوی حیوانیت آن‌ها را نبینند و با دید منفی به آن‌ها نگاه نکنند.
احمد بن اسماعیل، برای اثبات ادعای خود، (حجیت داشتن خواب) به بعضی آیات قرآن تمسک می‌کند؛ اصل رؤیای صادقه و اینکه تعدادی از خواب‌ها دارای تعبیر بوده و بیننده‌ی خواب می‌تواند برخی از وقایع را به صورت رمز آلود یا آشکارا ببیند، مورد تأیید است. اما این مطلب که با توجه به خواب، بتوان در اصول عقاید مانند: امامت و تشخیص حجت الهی و یا مسایل فقهی ورود نمود، ثابت شدنی نیست.
محمد علی‌اکبری که با ادعای انرژی درمانی مطرح شده، متولد 1341 می‌باشد و اولین بار در برنامه‌ای با اجرای شعبده بازی دیده شد. وی مدعی است با ساطع‌شدن انرژی‌هایی که از دستش خارج می‌شود، تمام بیماران جز بیمارهای مادرزادی را شفا می‌دهد. وی همچنین ادعا دارد که می‌تواند به صورت تلفنی و یا به صورت دسته جمعی (مثلا افراد زیادی را که در یک مجموعه ورزشی قرار دارند) را درمان کند!
شفاعت، یکی از اصول مسلم اسلام است، که همه طوایف و فرق اسلامی به پیروی از آیات قرآن و روایات، آن را پذیرفته‌اند. حقیقت شفاعت این است که انسان گرامی که در نزد خداوند از قرب و مقامی برخوردار است، از خدای متعال خواهان بخشودگی گناهان و یا ارتقاء درجه انسانی دیگر گردد. البته شفاعت با شرایطی صورت می‌پذیرد.
برخی بر شیعیان خرده می‌گیرند که چرا شما شهادت ولایت حضرت علی را در اذان و آن هم در کنار شهادت به رسالت پیامبر، ذکر می‌کنید؟ و اینکه چرا در اذان اضافات به وجود آورده‌اید؟ اولا اینکه مقام حضرت در این حد است که به ولایت ایشان شهادت بدهیم و در ثانی اگر شیعیان به اذان چیزی اضافه کرده‌اند، پس الصلاة خیر من النوم چیست؟
برخی از دشمنان که وهابیان باشند شبهه‌ای را باز کرده و می‌گویند چه دلیلی دارد که ما در صلوات بر پیامبر(ص)، بر آل محمد هم صلوات بفرستیم. آنان با این شبهه، در ذهن مردم همیشه قصد اختلال را دارند، اما باز هم باید با دست خالی روبه‌رو شوند، چرا که هم در قرآن و روایت و شعری از امام شافعی این امر ذکر شده است.