وهابیت، کرامات اولیاء را پذیرفته و آن را از قرآن و روایات و وقایع تاریخی ثابت می‌کنند. ابن‌عثیمین تصدیق کرامات اولیاء را از اصول اهل‌سنت می‌خواند و کرامت را امر خارق العاده می‌داند و معتقد است ولی خدا با آن کرامت، هیچ گاه ادعای نبوت نمی‌کند. وی می‌گوید این کرامات، نشانه‌ای بر صحت دین و پیامبری است که آن ولی از آن پیروی می‌کند.

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقاید متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، صفات خداوند است. آنان از طرفی می‌گویند، عقل در آن راهی ندارد؛ برخی مواقع می‌گویند عقل به طور اجمالی درک می‌کند چه صفتی برای خدا واجب و چه صفتی ممتنع بوده؛ مثلاً صفات نقص بر خداوند محال است. آنها گاهی صفات نقص را بر خدا می‌پذیرند و می‌گویند عقل از درک آن عاجز است.

وهابیت در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌ و عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن تناقضات، مسئله تأویل است. وهابیون اصرار دارند که به ظاهر قرآن معتقدند و «اهل تأویل» اصطلاحی است که برای منحرفین به کار می‌برند؛ اما در برخی موارد که ظاهر آیات و روایات برخلاف اعتقاداتشان است، آن عبارت را به تأویل می‌برند.

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، بحث توسل است. آنان برخی اقسام توسل را جایز خوانده و برخی اقسام را شرک دانسته و هر مسلمانی که معتقد به اقسام غیرمجاز از نظر وهابیت باشد، مشرک خوانده و و خونشان را مباح می‌دانند!

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان ملاک خاصی برای فتوا دادن ندارند؛ از جمله فتاوای عجیب و غیرعقلی آنان که بدون ضابطه با استفاده از ظاهر برخی متون دینی و استحسان خود صادر شده است، حکم به گردش خورشید به دور زمین است؛ مفتیان وهابی در این فتاوای عجیب، با یکدیگر هم‌نظر نیستند و یک مفتی با ذوق خود، چیزی را به احادیث و قرآن نسبت می‌دهد که باعث وهن دین می‌گردد.

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌ و برخی عقایدشان متناقض با دین اسلام است؛ از جمله آنها، تعامل وهابیت با دیگران بوده که دستور اسلام، تعامل دوستانه با مسلمانان و تعامل سرسخت با کفار است، اما وهابیت، عکس آن عمل می‌کند.