پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ گروه ارتجاعی و تکفیری وهابیت، در قرن دوازدهم، در منطقه نجد عربستان شکل گرفت. آنان با ادعای پیروی از مکتب احمد بن حنبل، می‌کوشند خود را از اهل‌سنت نشان دهند. آنان در بسیاری از مسائل، نه تنها با همه مسلمانان، بلکه با رهبران اصلی خود نیز مخالفت کرده‌اند و دیدگاهی کاملاً ابداعی برگزیده‌اند.

یکی از عقاید متناقض وهابیت، تکفیر مسلمانان است. آنان از طرفی مدعی هستند که به روایات صحیح بخاری و مسلم، پایبند هستند و از آن احادیث به روایت صحیح تعبیر می‌کنند. آنان خود را از اهل‌سنت می‌دانند و مدعی هستند منابع معتبر اهل‌حدیث و اهل‌سنت، معارفی است که به آنها رسیده و قبول دارند.

طبق روایات مورد قبول مسلمانان، سیره پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، مسلمان دانستن فردی بود که شهادتین می‌گفت. در صحیح بخاری آمده است: «پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اسامه را به منطقه‌ای فرستاد و فردی که اظهار اسلام کرد و شهادتین را بر زبان جاری کرده بود، اسامه او را به قتل رساند. وقتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله این ماجرا را شنید، بسیار ناراحت شد و اسامه را توبیخ کرد که چرا او را کشتی، در حالی که کلمه لااله الا الله را بر زبان جاری کرد!»[1] در صحیح مسلم نیز چند روایت به این مضمون نقل شده است: «کسی که شهادتین بگوید، آتش جهنم بر او حرام می‌گردد».[2]

اما طبق منابع موثق و غیر قابل انکار از خود وهابی‌ها، حکایت شده است که آنان، مسلمانان پیش از خود را متهم به کفر و شرک می‌کردند. مثلاً «ابن‌تیمیه» سؤال و عرض حاجت نزد صاحب قبر که کار معمول قاطبه مسلمانان است را شرک می‌داند و با تندی دستور توبه و در صورت نپذیرفتن توبه حکم به قتل می‌دهد.[3]

«محمد بن عبدالوهاب» از طریق پیوستن به حاکم محلی درعیه (محمد بن سعود) و تحریک او برای قتل مسلمانان موجبات آزردگی بسیاری از مسلمانان را فراهم کرد. پیروان او در چند حمله ویرانگر، به شهرهای مکه، مدینه، کربلا، نجف و طائف، بسیاری از علما را کشتند و مقبره‌های زیادی را ویران کردند.[4]

«زهاوی» درباره حمله وهابی‌ها به طائف می‌نویسد: «... گمان دارند اگر کسی به دیگری «مولانا» یا «سیدنا» بگوید، کافر می‌شود؛ آنها در سال 1217 قمری در طائف بر کوچک و بزرگ رحم نکردند. کودک شیرخوار را در روی سینه مادرش سر بریدند. جمعیتی که مشغول تعلیم قرآن بودند، کشتند؛ حتی گروهی را که در مسجد مشغول خواندن نماز بودند نیز قتل‌عام کردند. کتاب‌های مسجد را که در بین آنها مقداری از نسخه‌های قرآن و صحیح بخاری و مسلم و دیگر کتب حدیث و فقه بود، در کوچه و بازار پایمال کردند».[5]

بنابراین ادعای اینکه وهابیت، همان اهل‌سنت است و فرقه‌ای ساختگی نیست، با حکم تکفیر مسلمانان و قتل‌عام آنان در تناقض است.

پی‌نوشت:
[1]. صحيح البخاری، بخاری، ج5، ص144.
[2]. صحيح مسلم، مسلم، ج1، ص57.
[3]. زيارة القبور والاستنجاد بالمقبور، ابن تيميه، ص18.
[4]. «دوره اول حکومت آل سعود»
[5]. الفجر الصادق، جمیل صدقی زهاوی، ص22.