وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، اعتقاد به وجوب انهدام قبور و ساختمان‌ها بر روی قبر است. آنان با اصرار زیاد، قبرستان‌های مکه و مدینه و آثار به جای مانده از صدر اسلام را نابود کردند؛ ولی قبر امامان اهل‌سنت و بزرگان خود و نیز آثار یهودیان را تخریب نکردند.

وهابیان در بسیاری از مسائل، عقایدی متناقض دارند؛ از جمله آن عقاید، افراط و تفریط در مقابله با دو گروه است که هر دو را گمراه می‌دانند؛ برخورد آنان با مسلمانان گمراه (به زعم خود) دستور به قتل و مصادره اموال آنان است و برخورد آنان نسبت به حاکمان جائر، تبعیت از آنان و عدم قیام علیه آنان است.

وهابیت معتقد است مقام انبیاء، بسیار بیشتر از اولیاء است و هر کس مؤمن با تقوا باشد، ولی خدا است و ولی خدا بودن، به ادعا و آرزو نیست. آنان درجه اولیاء را بسیار کمتر از انبیاء می‌دانند، ولی در توصیف انبیاء، چنان به آنان بی‌احترامی می‌کنند که آنها را همسان دیگران قرار می‌دهند. اعتقاد وهابیت درباره پیامبر (ص) مخالف معارف قرآنی است.

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقاید متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، ندا کردن و خواندن غیر خدا است. آنان کسانی که اولیاء الهی را بخوانند، مشرک می‌پندارند، ولی خود در زمان رویارویی با دشمن، از کافران و غیرمسلمانان طلب یاری کرده و عملاً آنان را می‌خوانند.

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌ و عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن تناقضات، حکم کردن آنان در مورد دیگران است. آنان مخالفین خود را تکفیر می‌کنند و قاعده‌ای دارند که هر کسی که آنان تکفیر می‌کنند را دیگران نیز باید تکفیر کنند؛ در بین مخالفین، با این حال اشاعره را که اعتقادی مخالف وهابیت دارند، تکفیر نکرده و به علت اجتهادشان مأجور می‌دانند.

وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان خود نیز عقاید متناقض دارند؛ آنها که خود را جزء اهل‌سنت می‌خوانند و معتقدند که مجتهدین در صورت اشتباه هم اجر می‌برند، در عمل، با علمای اهل‌سنت در تاریخ به گونه‌ای رفتار کردند که مشخص می‌شود، هیچ اعتباری برای آنان قائل نبوده و آنها را مشرک و کافر می‌دانند.