پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ گروه ارتجاعی و تکفیری وهابیت، در قرن دوازدهم، در منطقه نجد عربستان شکل گرفت. آنان با ادعای پیروی از مکتب احمد بن حنبل، می‌کوشند خود را از اهل‌سنت نشان دهند. آنان در بسیاری از مسائل، نه تنها با همه مسلمانان، بلکه با رهبران اصلی خود نیز مخالفت کرده‌اند و دیدگاهی کاملاً ابداعی برگزیده‌اند.

یکی از کارهای مفتیان وهابی که گاهی خبرساز شده و در راستای عدم پذیرش عقل و ظاهرگرایی آنان است، فتواهای مخالف عقل و مخالف واقعیات عالم است که در بین آنان اتفاق نظری وجود ندارد؛ یعنی یکی از مفتیان به فتوای غیرعقلی حکم می‌کند، ولی مفتیان دیگر وهابی یا با او مخالف هستند و یا در آن مورد سخنی نگفته‌اند. گاهی وهابیون این فتواها را به منابع دینی ازجمله قرآن نسبت می‌دهند. آنها با این فتواهای جاهلانه و ضدعقل خود و اسلام را در عصر پیشرفت علم و تکنولوژی، بدنام می‌کنند!

مثلاً بن‌عثیمین اینگونه نظر داده است که زمین ساکن است و ظاهر ادله شرعی اثبات می‌کند که خورشید به دور زمین می‌گردد و به سبب آن، شب و روز پدید می‌آید.[1] بن‌باز نیز در این رابطه کتابی با نام «رساله ادله نقلی و حسی بر حرکت خورشید و سکون زمین» دارد.

بن‌عثیمین نوشته است: «آنچه امروزه عالمان نجوم می‌گویند، چون برای ما به درجه یقین نرسیده، ما به خاطر آن، از ظاهر کتاب و سنت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله دست بر نمی‌داریم و به کسانی که جغرافی تدریس می‌کنند می‌گوییم که برای دانشجویان تبیین کنند که ظاهر قرآن و سنت دلالت دارد بر اینکه به دنبال آمدن شب و روز، به علت گردش خورشید به دور زمین است نه بالعکس.

اگر دانشجویی گفت که کدام را می‌پذیریم؛ ظاهر قرآن و سنت یا آنچه که ادعا می‌کنند از امور یقینی است؟ جواب این است که ما ظاهر قرآن و سنت را می‌پذیریم؛ چون خداوند خالق عالم است و عالم به تمام احوال آن و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز عالم‌ترین خلایق به احکام و افعال پروردگار است».[2]

بن‌باز، مفتی سابق وهابیان فتوا داده بود که رانندگی برای زنان جایز نیست؛[3] یا صالح بن فوزان از اعضای شورای فتوای وهابیان می‌گوید: «شبیه شدن به کفار حرام است، مانند سخن گفتن به زبان آنان»[4] یعنی به زبان انگلیسی و ... سخن گفتن حرام است.

این فتاوا، با استفاده از مصلحت‌سنجی و استنباط ذوقی مفتیان، از ظاهر برخی منابع دینی، برداشت می‌شود که بعضاً مخالف عقل، علم و مذاق مردم حتی متدینان است. این فتواها مورد تأیید همه مفتیان نیز نیست؛ بلکه یکی از آنان فتوا می‌دهد و مفتیان دیگر آن را رد نمی‌کنند؛ نسبت دادن این فتاوا به دین باعث می‌شود که دین حکیمانه اسلام، غیرعقلی جلوه داده شود.

پی‌نوشت:
[1]. فتاوی ارکان الاسلام، بن‌عثیمین، ص43.
[2]. مجموع فتاوى ورسائل العثيمين، بن‌عثيمين، ج1، ص73.
[3]. فتاوی المراة، بن‌باز، ص192 و سایت رسمی ابن باز، «حكم قيادة المرأة للسيارة».
[4]. الولاء والبراء، صالح بن فوزان، ص7.