از آن‌چه باعث منحرف شدن وهابیت شده می‌توان به افراطی بودن آن‌ها اشاره کرد. ایشان با توهماتی که در ذهن می‌پرورانند چنان دین را بر خود و دیگران سخت می‌گیرند که کار برایشان مشکل می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به ایراد گرفتن ایشان در کنار هم قرار داده شدن نام الله در کنار نام پیامبر اشاره کرد و حال آن‌که منع شرعی ندارد.

یکی از امور رایج در میان همه دولت‌های امروزی، حفظ آثار برجای مانده از پیشینیان است که از جنبه‌های مختلف می‌توان بر آن اثر ارزشی بار نهاد. از این رو در جهان انواع موزه‌ها برای حفظ این ارزش‌ها به وجود آمده و بسیاری از مکان‌ها نیز توسط دولت‌های مربوطه حراست و نگهداری می‌شود؛ اما متاسفانه وهابیت با این روش میانه خوبی ندارند.

ادیان آسمانی از ابتدا تا به انتها همواره خط و مشی ثابتی را در جهت آگاهی بخشی به مردم بیان داشتند و آن این‌که ایشان را امر به اعتدال و میانه روی در امور زندگی دنیوی فرا خواندند. اما ایشان هیچ‌گاه بر خلاف فطرت عمل نکرده و از برپایی جشن و غیره که مفسده‌ای نداشته باشد منع نفرمودند، ولی وهابیت با صدور فتاوی اقدام به این کار نمودند.

عداوت و دشمنی وهابیت تنها با شیعیان نبوده و بلکه می‌توان گفت ایشان با شخص نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز خصومت داشته و تاب دیدن کسانی را که بر ایشان درود می‌فرستند را نیز نداشته و فتوا به قتل ایشان می‌دهند. این‌ها همه با این وجود است که خداوند در دو جا از قرآن مجید مسئله درود و صلوات بر پیامبر (ص) را بیان کرده است.

وهابیت در کتب معتبر شیعه به وضوی حضرت علی(علیه السلام) استناد می‌کنند که حضرت هنگام وضو پاهایش را شست ومسح نکرد و می‌گویند براین اساس شستن پا در وضو در کتب شیعه آمده است وشیعیان به آن عمل نمی کنند ومسح می‌کنند. این حدیث موافق عامه (اهل سنت) و در مورد تقیه وارد شده چرا که در مذهب شیعه شکی نیست که بر پا باید مسح شود.

مقام و منزلت همه پیامبران، مخصوصا پیامبر اسلام (ص) بر کسی پوشیده نیست و خداوند در دو آیه از سوره احزاب تصریح به فرستادن درود و سلام بر ایشان نموده است اما متاسفانه وهابیت که ادعای مسلمانی واقعی را دارند در اعتقادات خود، باور مذهبی نسبت به رسول اکرم (ص) را نداشته و درود فرستان بر ایشان را بدتر از فحشاء زن فاحشه می‌دانند.