تصوف
دراویش گنابادیه به حدی به شارب خود اهمیت میدهند که گویی ناموسشان است.
مکتب وحدت موجود با روش انبیاء و سفراء حقیقی مبدأ اعلی تقریباً دو جاده مخالف بوده و به هم دیگر مربوط نیستند زیرا انبیاء همگی و دائماً بر خدای واحد ماورا سنخ این موجودات مادّی و صوری تبلیغ و دعوت کرده اند و معبود را غیر از عابد تشخیص و خالق را غیر از مخلوق بیان کرده اند.
آنجا که بحث فرقه ای مطرح می گردد، اهمیت موضوع باعث می شود صوفیه به هر نوع ممکن درمقام اثبات آن برآیند.
قرن هاست که آثار صوفیه داستان های حیرت آمیزی رادرکنارقصه های شورانگیز صوفیانه به فردی به نام معروف کرخی نسبت داده، او را با منزلتی میان بشر فرشی و انسان عرشی قرار داده اند.
فرقه ی نعمت اللهی درسیر تاریخ به پنج فرقه تقسیم شد1 تاآنجاکه فقرای هر سلسله، پیشوای خود را ناجی ودیگران را گمراه وخاطی تصور کردند.
تصوف برخلاف عقل خدای را برای خود ساخته که استاد مصباح یزدی این طرز فکر را رد میکند و بیان میکند که این نظریه قابل قبول عقل نیست.
احمد غزالی یکی از اقطاب بزرگ تصوف است که انحراف او به حدی شدید است که شیطان را الگو و مربی خود میداند.
صوفی ها هم برای خود شاهکار هایی دارند و مانند همه اقلیت ها بیشتر از راه همین فوت و فن ها موجودیت خود را در مقابل مخالفین خود حفظ می کنند.
سری سقطی یکی از اقطاب تصوف است که رفتارهای زشتی که انجام داده مریدانش به گونه ای آنها را فضیلت دانسته اند در صورتی که این رفتار با مکتب اهل بیت سازگار نیست.
با بررسی کتب تاریخی جای شکی باقی نمی ماند که جنید بغدادی از عامه و تابع فقه اهل تسنن بوده است.
در میان مردم شایع شد که سلسله ی نعمت اللهی بخصوص فرقه ی گنابادی از سایر فرقه ها به شرع و موازین اسلام نزدیک تراست!
شاه نعمت الله ولی که بزرگترین اقطاب تمامی فرقه های تصوف است سنی مسلک بوده , که این مطلب خود به تنهایی ناقوس رسوایی تصوف است که ادعای تشیع دارند.
حسن بصری از جمله بزرگان تصوف است که به وسیله آن خود را به امام علی(ع) میرسانند که در اینجا ناقوس رسوایی حسن بصری به وسیله نظرات علما به صدا در می آوریم.