تشیع لندنی
برخی از لیدرهای اصلی جریان انحرافی «تشیع لندنی»، با اهانت به مقدسات اهلسنت، عملیات «طوفان الاقصی» را محکوم کرده؛ با این اقدام موجبات خشنودی دشمنان اسلام را فراهم کردند.
اهلبیت علیهمالسلام براى جلوگيرى از دچار شدن تشیّع به تندروىهاى تباهىآفرين، در نهايت صراحت و شدّت، شیعیان را از گرفتار آمدن در دام «غاليان» و «انديشههاى غاليانه» برحذر داشتهاند.
پیروان و طرفداران جریان انحرافی و افراطی تشیع لندنی با دامن زدن به اختلافات بین شیعه و سنی و لعن آشکار و علنی علیه مقدسات اهل سنت، اسباب ریختن خون شیعیان در کشورهای مختلفی؛ نظیر پاکستان، عراق و ایران را فراهم کردهاند.
«مستر همفر» یکی از مأموران کارکشته سازمان مستعمرات انگلیس در کتاب خاطرات خود مینویسد: «مهمترین نقاط ضعف مسلمین، اختلاف میان شیعه و سنی، جهل و نادانی، کسالت روحی و نداشتن فرهنگ است که میتوان به اختلافات موجود با تکّثر سوءظن میان گروههای متنازع هر چه بیشتر به آن دامن زد.»
در روزگارى كه به بركت انقلاب اسلامى ایران، گرايش به تشيع در اقصی نقاط عالم گسترش یافته، انجام كارهايى سؤال برانگيز، مانند قمهزنی و تیغزنی و ... كه پشتوانه استدلالى محكمى هم ندارند، موجب گريز و بيزارى مردم نسبت به مذهب مىشود و بزرگترين ستم به مذهب اهلبيت علیهمالسلام از جانب جریان تشیع لندنی و طرفداران آن است.
با وجودت سفارش خداوند متعال بر وحدت و همدلی میان مسلمانان؛ پیروان و طرفداران جریان انحرافی افراطی «تشیع لندنی» با زیر پا گذاشتن این اصل قرآنی، مسئله وحدت میان مسلمین را نادیده گرفته و اسباب تفرقه و دشمنی میان مسلمانان را پدید آوردهاند.
«سید صادق شیرازی» از جمله شخصیتهایی است که اخیراً در سخنان خود با خلط کردن میان وقایع صدر اسلام و عصر حاضر، تلاش کردند که این عملیات را محکوم کنند. وی در سخنرانی خود گفت که پیامبر صلیالهعلیهوآله هیچ گاه به هیچ قوم و قبیلهای حمله نکردند و همیشه با صلح و مدارا دعوت مردم به اسلام را انجام میدادند. این سخنان عوامفریبانه سید صادق شیرازی در حالی است که این اقدام جوانان شجاع فلسطینی یک اقدام تدافعی بوده؛ زیرا این اسرائیل بود که از75 سال پیش اقدام به غضب و ریختن خون جوانان فلسطینی و اهانت به مقدسات مسلمانان بهویژه مسجد الاقصی کرد..
«محمد توحیدی» وابسته به جریان آیتالله شیرازی است که در ایران از آنها به عنوان مروجان «شیعه انگلیسی» یاد میشود. توحیدی در روزهای اخیر توئیتهای خود را به حمله حماس و مردم مقاوم فلسطین بر علیه رژیم صهیونیستی و حمایت از اسرائیل اختصاص داده است.
جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» یا «شیعه انگلیسی» بعد از آغازعملیات «طوفان الاقصی»، واکنشهای مستقیم و غیرمستقیم منفی را نسبت به این عملیات آغاز کرد. این درحالی است که امروزه میبیینیم بسیاری از چهرههای علمی جهان اسلام نسبت به این عملیات واکنش نشان داده و این عملیات را مرحمی دانسته بر زخمهای جنایات رژیم غاضب صهیونیست که بر پیکره مردم مظلوم و بی دفاع غزه وارد کرده است .
یکی از شاخصههای اصلی جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» جابهجا کردن اصول و فروع دینی و به حاشیه کشاندن مباحث دینی است. اینان مطالب مهم و اصلی را به حاشیه میرانند و مطالبی را برجسته نموده و اصل نشان میدهند که میتوانند که به وسیله آنها پیروانشان را به مخاصمه با مخالفانشان فراخوانند.
یکی از شاخصههای جریان «تشیع لندنی»، این است که سعی و تلاش بسیاری جهت ترویج افراطگری در کیفیت و کمیت عزاداریها دارد؛ یعنی از یک سو عزاداریها را به سمت اعمال، خشن وهن آمیز و غیر قابل توجیه هدایت میکنند و از دیگر سوی، به گسترش و افزایش روزهای عزا و سوگواری در طول سال میپردازند؛ اما چیزی که مسلم است این که چنین رفتارهایی با بسیاری از آموزهای دینی همخوانی ندارد و متأسفانه گسترش و تبلیغِ فزاینده این روشها و عدم مخالفت صریح علما با آن موجب شده است.
پروژه تشیع لندنی، نقشه همان دشمنان اصلی است؛ توطئه شومی که یک شاخهاش در لباس داعش سر برآورده است، شاخهای در هیبت «وهابیت و جاهلیت»؛ حال آنکه امامان معصوم شیعه علیهمالسلام مظهر عقلانیت و عدالت هستند. تیغ شیعه در برابر جبهه کفار و دشمنان اسلام از نیام بیرون میآمد و میآید. شیعه انگلیسی تیغ بر روی برادر مسلمان خود میکشد و در برابر کفار و مستکبران خضوع میکند. شیعه انگلیسی در یک کلام «بیخاصیت» است.
یکی از مهمترین رویکردها و مبانی فکری جریان تشیع لندنی، تحریم علوم عقلی و مخالفت با عقلگرایی است که نتیجه این رویکرد ظاهرگرایی شدیدی است که این گروه به آن دچار شده است؛ زیرا رهبران این جریان مباحث عقلی را حرام و ممنوع میدانند و در تمام موضوعات دینی، همچون اعتقادات، اخلاق و احکام متمسک به نقل میشوند.
یکی از شاخصههای جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» این است که اسلام را در تبری دروغین خلاصه میکنند و تمامی مطالب دینی را به سمت آن سوق میدهد؛ از دیدگاه شیعه لندنی، تبری، مخاصمه و مواجهه با اهلسنت و توهین و دشنام به آنها و مقدسات آنها معنا میشود.