انجمن حجتیه
انجمن خیریه حجتیه مهدویه، در سال 1335 تأسیس شد. اعضای این انجمن، به سبب تشکیلات منسجم و سازماندهی دقیقی که داشتند، دچار غرور و تکبر خاصی شدند؛ همین موضوع باعث شد که پذیرای هیچگونه انتقادی نباشند و کم کم از آرمانهای انقلاب اسلامی فاصله بگیرند.
مقام معظم رهبری (مدظله): «بنده نظرم را راجع به انجمن حجتیه، روشن و صریح به شما میگویم. انجمن حجتیه قبل از انقلاب با انقلاب نبود؛ بعضی از افرادشان کار فعال ضد انقلابی هم میکردند؛ بعد که انقلاب پیروز شد، بسیاری از کسانی که با انقلاب نبودند، بعد از آن که عظمت و شکوه انقلاب را دیدند، به انقلاب پیوستند.»
انجمن حجتیه نه تنها مبارزه و فعالیتی علیه حکومت طاغوت نداشت، بلکه در راستای اهداف سیاسی آنها فعالیت میکرد و جوانان مؤمنی که در فعالیتهای انجمن داخل بودند را از هرگونه مبارزه با رژیم طاغوت منع میکرد و اگر کسی هم فعالیت داشت، عذر او را میخواستند.
انجمن حجتیه در شمار جریانهای استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها بیاعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور است. یک دلیل ابتدایی عقلی، میتواند این مبنای انجمن حجتیه را باطل کند؛ این دلیل سه مقدمه با این بیان دارد: برای مصالح فردی و اجتماعی بشر و جلوگیری از هرج و مرج و فساد، حکومت در جامعه، ضروری است؛ حکومت ایده آل، حکومت امام معصوم (ع) است؛ هنگامیکه تحصیل ایدهآل میسر نشد، نزدیکترین مرتبه به حد مطلوب را باید تأمین کرد.
انجمن حجتیه در شمار جریانهای استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، بیاعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور، عدم اعتقاد به ولايت فقيه و انحراف در بحث دشمن شناسی و پرداختن به مسائل تفرقه انگیز و خلاف وحدت است.
انجمن حجتیه در شمار جریانهای استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، مشی جانبدارانه نسبت به حکومت طاغوت و بهرهمندی از حمایتهای ساواک، مواضع سیاسی منفی انجمن حجتیه نسبت به پدیده انقلاب اسلامی و موضع منفی انجمن نسبت به قیام پانزدهم خرداد است.
انجمن حجتیه در ابتدا که عراق به ایران حمله کرد، هیچگونه عکسالعملی مانند کلیه گروهکها و مجامع بینالمللی از خود نشان نداد و پس از مدتی با همان دلایلی که علیه رژیم شاه، مبارزه نکردند و حتی با آن سازش و در مواردی همکاری داشتند، شروع به محکوم کردن جنگ در زمان غیبت امام زمان (عج) کردند.
موضع امام خمینی (ره) در خاطرات حجت الاسلام هاشمی نسبت به انجمن حجتیه، اینگونه بیان شده که: «نظر امام این است که افراد مؤثر آنها در پستهای حساس و کلیدی نباشند؛ اگر خودشان میخواهند انجمن منحل شود و گرنه نظارتی بر کارهای آنها بشود.» این مطلب نشان میدهد که امام خمینی (ره) نسبت به سران انجمن، اطمینان نداشته و همچنان قائل به نظارت بر کار آنها بودند.
حمایتهای محدود شهید بهشتی و مطهری برای هدایت انجمن بود، نه در راستای اینکه انجمن و عملکرد سیاسی آن را تأیید کنند؛ این بزرگواران میدیدند که عدهای از افراد، گروهی از جوانان مذهبی را دور خود جمع کردهاند، تمام تلاششان این بود که پیروان انجمن را از راه مسالمتآمیز به راه راست هدایت کنند تا به دامان سازمان مجاهدین خلق و یا سایر گروههای منحرف نیفتند.
مرحوم شهید بهشتی در مورد انجمن حجتیه و موضع گیری اشتباه آن نسبت به انقلاب اسلامی ایران فرمودند: «انجمن حجتیه مجموعهای است از افراد مختلف با شیوههای مختلف؛ انجمن حجتیه در دوران انقلاب، در رابطه با انقلاب، موضع گیری بسیار غلطی داشت؛ آن موضع گیری را ما همان وقت رد کردهایم و حالا هم رد میکنیم.»
کلیت عملکرد انجمن حجتیه تا قبل از شروع نهضت امام خمینی (ره) در نگاه برخی نه تنها مذموم نیست، بلکه قابل تحسین است؛ از این رو اکثریت قریب به اتفاق علما و نیروهای مذهبی، انجمن را تأیید کرده و بلکه با آن همکاری میکردند؛ اما با شروع تدریجی مبارزه از سال 1341 از آنجایی که انجمن در اساسنامهاش تعهد کرده بود که از هرگونه دخالت در امور سیاسی بپرهیزد، سکوت را در دستور کار خود قرار داد.
انجمن حجتیه تا قبل از شروع نهضت امام خمینی (ره) در نگاه برخی قابل تحسین بود و اکثریت قریب به اتفاق علما و نیروهای مذهبی، انجمن را تأیید کرده و با آنان همکاری میکردند؛ با شروع تدریجی مبارزه سیاسی با رژیم گذشته، انجمنیها از هرگونه دخالت در امور سیاسی پرهیز کردند و در حالیکه ادعای مبارزه با بهائیت داشتند، این مبارزه هم واقعاً توسط انقلابیون صورت گرفت، نه آنان!
حضرت امام خمینی (ره) در تلاش بودند تا علمای منفعل را یکی یکی نسبت به اقدامات ضد اسلامی رژیم پهلوی آگاه کرده و به اعتراض و شکستن سکوت دعوت کنند که برخی به این اقدام امام لبیک گفته و نسبت به اقدامات ضد اسلامی پهلوی موضع گرفتند؛ اما برخی مانند شیخ محمود حلبی مؤسس انجمن حجتیه و سایر رهبران انجمن نسبت به این اقدامات ضد اسلامی پهلوی، هیچ موضعی نگرفتند.
حضرت امام خمینی (ره) در تلاش بودند تا علمای منفعل را یکی یکی نسبت به اقدامات ضد اسلامی رژیم پهلوی آگاه کرده و به اعتراض و شکستن سکوت دعوت کنند که برخی به این اقدام امام لبیک گفته و نسبت به اقدامات ضد اسلامی پهلوی موضع گرفتند؛ اما برخی مانند شیخ محمود حلبی مؤسس انجمن حجتیه و سایر رهبران انجمن حجتیه نسبت به این اقدامات ضد اسلامی پهلوی، هیچ موضعی نگرفتند.