عکس
مشرکین نام سه بت را، لات، عزی و مناة قرار دادند و آنها را دختران خداوند پنداشتند؛ آنها این آلهه ها را می پرستیدند. مشرکین این نامها را از خود ساخته، یا از اجداد کافرشان اخذ کردند. این شرکشان بدون حجت بوده و خداوند به آن اجازه نداده بود.
مشرکین ملائکه را دختران خدا می دانند؛ اطلاق جزء دانستن برای خداوند توسط مشرکین به معنی عِدل و همتا قائل شدن برای خداست. آنها با اعتقادشان به دختر داشتن خداوند، مثل و شبیه برای خداوند قرار میدهند.
تفسیر جامع البیان، طبری، ج20، ص562.
خداوند در قرآن برای رد اعتقاد مشرکین اینگونه استدلال می کند که اگر الهی که در عرض خداوند وصف می کنید (استقلال داشته باشد) وجود داشته باشد، آسمان و زمین به فساد کشیده میشد. عدم فساد عالَم نشانه اعتقاد باطل مشرکین است.
مشرکین برای خداوند دخترانی قائل شدند (با اینکه از دختر برای خود کراهت داشتند). آنها با این عقیده به سه نوع کفر دچار شدند:
- تجسیم؛ چون فرزند آوردن مختص اجسام است.
- تفضیل خود بر خداوند؛ انتخاب پسر برای خود و دختر برای خداوند
مراد از عبارت (و جعلوا له من عباده جزءاً) دو قول است:
- مشهور این است که چون مشرکین برای خداوند فرزند فرض کردند و فرزند جزئی از فرد است، همانطور که پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) فرمود: فاطمه پاره تن من است، معنی عبارت این است که مشرکین از بندگان خدا، جزئی برای او معتقد شدند.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حضرت علی (علیهالسلام) در جنگ احد کجا بود؟ آیا مثل بقیه صحابه فرار کرد؟
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ امروز افرادی تحت عنوان وهابیت که هیچ شناسنامه دینی ندارند، در بدنه جامعه اسلامی با مذهب ساختگی رخنه کرده تا بین شیعه و سنی اختلاف ایجاد کنند؛ اما ارادت و اعتقاد قلبی مردم ترکمن گلستان، از گذشتهای دور در اشعار شاعران بیان شده که این امر سبب از بین رفتن نقشههای دشم
محضر مبارک حضرت آیتالله سید علی خامنهای
مقام معظم رهبری انقلاب اسلامی
فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را از جانب خود، مجمع نمایندگان خلیفه گری، روحانیون و اعضای شورای خلیفهگری و جامعه ارمنی به حضرتعالی و مردم مؤمن ایران تبریک عرض می نمائیم.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ امروز قرارگاه حسین بن علی، ایران است. بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند، دیگر حرمها می مانند. اگر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمی ماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمدی (صلی الله علیه و آله).
از عمار یاسر روایت شده است: «هرکس روزی را که مردم در رمضان بودن آن شک دارند، روزه بگیرد، به راستی که از پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) سرپیچی کرده است.»
ابن ابى الحدید مى نویسد: در جنگ احد، هنگامی که غالب یاران پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) پا به فرار نهادند، فشار دسته هاى مختلف دشمن به سوى پیامبر بالا گرفت و به طرف پیامبر یورش بردند. پیامبر به على (علیهالسلام) فرمود: حمله اینها را دفع کن.
ابن اثیر مى نویسد: پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) گروهى از مشرکین را مشاهده کرد که عازم حمله بودند؛ به على (علیهالسلام) دستور داد به آنان حمله کند. على (علیهالسلام) به فرمان پیامبر به آنان حمله کرد و با کشتن چندین تن موجبات تفرق آنان را فراهم ساخت.
در چند روایت از عایشه درباره پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) نقل شده است که حضرت به حدی روزه می گرفت که نگویند هیچ روزی مفطر نیست و به حدی افطار می کرد که نگویند روزه نمی گیرد؛ همچنین نقل کرده حضرت را ندیدم که یک ماه را کامل روزه بگیرد، مگر ماه رمضان و ایشان را ندیدم که در هیچیک از ماهها به اندازه م
از ام سلمه درباره پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) نقل شده است که حضرت هیچ ماهی را کامل روزه نمی گرفت مگر ماه شعبان که روزه این ماه را به ماه رمضان متصل میکرد.
سنن ابوداود، سجستانی، ج4، ص24.