عکس
نووی در شرح حدیث كریب در صحیح مسلم بابی به این عنوان آورده: (باب بیان اینکه در هر شهری رؤیت خودشان معتبر است و این‌كه هرگاه ماه را در شهری دیدند، حكم آن برای شهرهای دیگر كه از آن‌ها دور هستند، ثابت نمی‌شود) سپس در توضیح می‌گوید: ظاهر دلالت حدیث و آن‌چه علمای اهل سنت صحیح دانسته‌اند این است که رؤ
روایتی در سنن ترمذی آمده است که كریب می‌گوید: یک روز قبل از شروع ماه رمضان در مدینه به جهت رؤیت ماه در شام، ماه رمضان آغاز شد.
روایت صحیحی در صحیح مسلم آمده است که كریب می‌گوید: یک روز قبل از شروع ماه رمضان در مدینه به جهت رؤیت ماه در شام، ماه رمضان آغاز شد. ابن‌عباس گفت: چون ما در مدینه ماه را در آن شب ندیدیم، برای ما معتبر نیست و رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) ما را این‌گونه دستور داده است.
قرطبی نقل می‌کند که گروهی ازجمله پیروان ابوحنیفه، با تمسک به آیه 185 سوره بقره و عبارت «وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ» معتقدند که با رؤیت هلال ماه ثابت می‌شود و باید 30 روز (مقدار عده که باید تکمیل شود) روزه داشت (دیدن ماه در هر جایی از کره زمین صورت گیرد، و خبر به جای دیگر برسد، قضای روزه نگرفته بعد
احمد بصری: «حضرت علی(علیه‌السلام) انسان نادان و ضعيفی است که بر باطل جدل می‌کرد.»
به نظر شما چنین شخصی اصلا مسلمان است؟ با مطالعه این مقاله به خباثت این شخص،تناقض در مبانی و همچنین تقطیع سخنان علمای شیعه پی خواهید برد.
این هم نمونه‌ای دیگر از کذب و غلوهایی که صوفیه در حق بزرگانشان کردند:
جامی از قول مادر عبدالقادر نقل کرده که: «چون فرزند من متولد شد، هرگز در روز رمضان شیر نخورد.» یک بار هلال ماه رمضان به جهت ابر پوشیده ماند.
در تعداد رکعات این نماز بین علمای اهل سنت اختلافاتی وجود دارد؛ عینی در شرح صحیح بخاری آورده است، گفته‌اند نماز تراویح 41 رکعت است؛ ترمذی می‌گوید: برخی تعداد رکعات را با نماز وتر 41 رکعت می‌دانند، که قول اهل مدینه است.
«تراویح» جمع «ترویحه» به معنای نشستن است. در اصطلاح به نشستن پس از چهار رکعت نماز (مستحبی) در ماه رمضان، به منظور استراحت اطلاق کرده‌اند و از آن پس به هر چهار رکعت نماز یاد شده، «تراویح» گفته‌اند.
لسان العرب، ابن منظور، ج2، ص462.
حدیث مجهولی که در تهذیب الاحکام آمده و با استناد آن می‌گویند شیعه در روایاتش به جماعت خواندن تراویح توسط پیامبر را آورده، همان حدیث در استبصار با تفاوت یک کلمه، به صورتی آمده که سخن شیعه را تأیید می‌کند و احتمال اینکه تصحیف در کتاب تهذیب الاحکام رخ داده را زیاد می‌کند، و این دلیل بر نفی نماز تراو
از اینکه خلیفه دوم شخصی را برای اینکه مردم، نافله شب‌های ماه رمضان خود را با قرائت او بخوانند، مشخص می‌شود که شخص خلیفه، نماز نافله خود را به جماعت در مسجد نخوانده‌اند، و عینی احتمال داده است که شاید خلیفه معتقد بوده که این نماز باید در خانه خوانده شود.
عمدةالقاری، عینی، ج11، ص126.
از اینکه خلیفه دوم شخصی را برای اینکه مردم، نافله شب‌های ماه رمضان خود را با قرائت او بخوانند، مشخص می‌شود که شخص خلیفه، نماز نافله خود را به جماعت در مسجد نخوانده‌اند، و ابن حجر احتمال داده است که شاید خلیفه معتقد بوده که این نماز باید در خانه خوانده شود.
پیامبر اکرم از اینکه با ایشان نماز مستحبی را به جماعت می‌خوانند خبر نداشت که برخی از شارحین صحیح بخاری، بحث نماز جماعت بدون اینکه امام جماعت نیت جماعت کند را در این قضیه، پیش کشیده‌اند.
فتح الباری، ابن حجر عسقلانی، ج3، ص14.
با اختلافی که در نقل‌های مختلف حدیث «به جماعت خواندن نماز تراویح توسط پیامبر» وجود دارد، مشخص است که این نماز به جماعت نبوده (یعنی اتصال به امام جماعت با حایل بوده)، و پیامبر اکرم یا داخل مسجد و یا خارج مسجد، اتاقکی با حصیر آماده کرده بود که جایی برای نشستن در روزها و نماز مستحبی خواندن در شبها ب
با اختلافی که در نقل‌های مختلف حدیث «به جماعت خواندن نماز تراویح توسط پیامبر» وجود دارد، مشخص است که این نماز به جماعت نبوده (یعنی اتصال به امام جماعت با حایل بوده)، و پیامبر اکرم یا در خانه خود بودند، یا در گوشه‌ای از مسجد جایگاهی برای عبادت خود آماده کرده بودند.