در صحیح مسلم به نقل از امام باقر (علیه‌السلام) روایت شد که فرمودند: من با جماعتی، نزد جابر بن عبدالله انصاری رفتم، او بسیار پیر شده و چشمان او نابینا؛ از هر یک می‌پرسید که تو چه کسی هستی؟ تا نوبت به من رسید، پرسید تو چه کسی هستی؟

ابن‌سعد به نقل از ام‌هانی می‌گويد: فاطمه (علیها‌السّلام) به ابوبكر فرمود: وقتی تو بميری، چه كسی از تو إرث می‌برد؟ ابوبكر گفت: فرزندان و خانواده‌ام. فاطمه (علیها‌السّلام) فرمود: پس چرا تو از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) إرث می‌بری، ولی من إرث نمی‌برم؟!

پس از اين‌كه فاطمه (علیها‌السّلام) اين همه نزد ابوبكر رفت و استدلال كرد، بالاخره ابوبكر كاغذی برداشت و نوشت كه فدك، ملك فاطمه است كه از پدرش به إرث برده است؛ عمر از راه رسيد و گفت: اين چيست؟ ابوبكر جريان را توضيح داد.

امیرالمؤمنین و عباس از غصب ارثیه پیامبر اکرم ناراضی بودند؛ شکایت نزد عمر می‌برند، او می‌گوید می‌دانم شما ابوبکر را خائن و گناهکار و دروغ‌گو می‌پندارید، در حالی‌که این‌طور نبوده؛ من می‌خواهم ارث پیامبر را به شما برگردانم، به شرطی که همان‌گونه که پیامبر اکرم و ابوبکر عمل کردندعمل کنید و اگر نمی‌توا

هنگام فتح خیبر، اهل فدک با پیامبر بر نصف محصولات و اموالشان مصالحه کردند، و چون این منطقه بدون جنگ به مسلمانان رسید، ملک خالص پیامبر گردید؛ در آن چشمه‌ها و نخلهای فراوانی بود که فاطمه می‌گفت آنها را پیامبر به او هدیه داده است؛ ابوبکر شاهد خواست و داستانی دارد؛ سپس اجتهاد عمر پس از استقرار خلافتش

پس از رحلت پیامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله)، شمشیر و اسب و کفش ایشان، به امیرالمؤمنین داده شد، و برای باقی چیزها، ابوبکر گفت: از رسول خدا شنیدم که می‌گفت: ما پیامبران، طلا و نقره، زمین و ملک و خانه، به ارث نمی‌گذاریم؛ بلکه ایمان، علم و حکمت، و سنت به ارث می‌گذاریم.