مباحث کلامی
خداوند نور حقیقت را در دل افرادی روشن میکند که به دنبال صراط مستقیم هستند. لذا برخی با تحقیق راه نجات را مییابند و رستگار میشوند؛ یکی از این افراد رهیافته، عالم اهل سنت اسعد وحید قاسم است. او هجمههای وهابیت علیه شیعه را نمیپذیرد و اقرار میکند که عالمان شیعه در هدایت مردم به مراتب هوشیارتر از بزرگان اهل سنت عمل میکنند.
طبق اعتقاد شیعه، خلافت، ولایت الهی مانند نبوت است، و پیامبر اکرم با روایتی او را به مردم شناساند؛ ایشان فرمود: «در میان شما کسی است که بر اساس تاویل قرآن میجنگد، آنگونه که من بر اساس تنزیل جنگیدم، ابوبکر پرسید آن شخص من هستم؟ فرمود نه، عمر گفت: آن شخص من هستم؟ فرمود: نه، بلکه آن شخص کسی است که کفشهای مرا وصله و پینه میکند.»
وقتی معاویه بن ابی سفیان در جمادی سال 51 مغیره بن شعبه را والی کوفه قرار داد، وی را نزد خویش فراخواند... به او گفت: میخواستم خیلی مسائل را به تو سفارش کنم، اما به اعتماد اینکه میدانی رضایت من و حکومتم در چیست از آن چشم پوشی کردم، ولی تو را به یک کار سفارش میکنم و آن اینکه از ناسزا گفتن به علی و مذمت وی کوتاهی مکن.
یکی از فضایل معصومین ولایت تکوینی آنهاست؛ وقتی از این فضیلت سخن بهمیان آید، میگویند شیعیان در حق اهل بیت غلو میکنند؛ اما در روایتی که خطیب بغدادی نقل کرده، و ذهبی و ابن حجر عسقلانی آن را صحیح دانستهاند، به وضوح تصریح به ولایت تکوینی اهل بیت و تصرف در عالم مادی توسط آن حضرات توسط عمر شده است و این قول موافق کلام خداوند است.
مذهب تشیع مذهبی است که برگرفته شده از علوم اهل بیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) میباشد، این مذهب به واسطه اتصالش به امامان معصوم که جانشینان پیامبر خاتم هستند علم الهی را یدک میکشند، مذهبی که در هر برههای از زمان جوابگوی تمام مسائل دینی و دنیایی مردم به پشتوانه عقل و نقل است و تمام مذاهب اسلامی را مقهور خود کرده است.
مذهب تشیع با تکیه بر اعتقادی که نشات گرفته از اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) است در میان تمام مذاهب اسلامی چون خورشیدی میدرخشد و تمام مذاهب دیگر به نوعی خود را مدیون این مذهب میدانند؛ چرا که پیشوایان این مذاهب از علوم بیکران امامان معصوم شیعه کسب فیض کردند، لذا برخی با تحقیق وسیع، قبول این مذهب نمودند.
خداوند در قرآن میفرماید که ما نمیگذاریم نور حق خاموش شود هر چند دشمنان سعی و تلاش کنند و این نور اهل بیت پیامبر است که تا قیام قیامت باقی است و پرتوافشانی میکند و دل انسانهای حقیقتجو را از انحراف و سیاهی به طرف صراط مستقیم و روشنایی حرکت میدهد، لذا در این میان خداوند برخی از افراد را به راه هدایت رهنمون میسازد.
در تمام دورانها برخی از اشخاصی که به گمراهی و ضلالت قدم برداشتهاند با عنایت خاص امامان اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) و لطف خداوند به راه مستقیم و روشن وارد شدند و اینگونه افراد را در اصطلاح مستبصر گویند و در مقابل آن اکثر مردم طبق صریح آیات قرآن تعقّل و تدبّر نمیکنند و در گمراهی خود اصرار و پافشاری میکنند.
مذهب تشیع با پیوند عمیقی که با اهل بیت پیامبر و امامان و پیشوایان معصوم دارند در مباحث اعتقادی و باورهای دینی با دلایل عقلی و نقلی چنان پیشتاز در علوم الهی توسط این حضرات معصومین شدند که دیگر مذاهب و فرق اسلامی را توان مقابله با دیدگاههای محکم و مستدل این مذهب نیست و به خاطر همین انسانهای ره یافته قبول این مذهب میکنند.
به گفته برخی از مورخین خلافت و جانشینی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در سقیفه به صورت اجماع امت صورت پذیرفته، اما این ولایت داشتن اجماعی نبوده، بلکه انتصابی است که خداوند آن را به پیامبرش امر نمود و در تاریخ هم آمده که پیامبر اکرم در مناسبتهای مختلف خصوصاً در غدیر خم آن را برای مردم تشریح نمود و بر آن بیعت گرفت.
صحیح بخاری در قسمت مناقب صحابه، به معاویه که رسیده، گفته باب ذکر معاویه؛ شارحان صحیح بخاری اینگونه شرح دادهاند که: علت عدول بخاری از بیان لفظ «منقبت» برای معاویه، اعتماد بر کلام استادش، ابن راهویه است که گفته هیچ فضیلت صحیحی در خصوص معاویه نقل نشده و نسائى و دیگران هم بر این عقیدهاند، بنابراین معاویه فضیلتی ندارد.
سخنان حنابله در مورد پیشوای خود، احمد بن حنبل به نحوی است که یکی از مصادیق بارز و روشن غلو در اعتقادات میباشد. از باب نمونه اسحاق بن راهویه میگوید: اگر احمد بن حنبل جان خودش را فدای اسلام نمیکرد، دین اسلام از بین میرفت. و یا اینکه میگویند: اگر احمد بن حنبل نبود، دین اسلام از مسیر واقعی خارج شده و دین جدیدی به وجود میآمد.
در کتب تاریخی فریقین واقعه ارسال و ابلاغ آیات سوره برائت وارد شده است، که در بار اول پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را توسط ابوبکر فرستاد، تا آن را برای مردم در مکه بخواند؛ اما بلافاصله از طرف جبرئیل به پیامبر دستور داده شد که قرائت این آیه یا توسط خودت یا از طرف یکی از نزدیکانت برای مردم مکه خوانده شود.
مذهب تشیع یکی از مذاهب مهم در میان فرق و مذاهب اسلامی است. این مذهب برگرفته از تفکرات عالی و عقاید منسجم و قابل قبول از طرف امامان معصوم شیعه (علیهم السلام) میباشد که مانند نور خورشید در میان تمام مذاهب اسلامی میدرخشد و لبان تشنه و خشکیده هر انسان ره یافته را سیراب میکند و در حریم امن الهی قرار میدهد.