شیعیان توسط برخی به اتهام غلو در حق علی بن ابی‌طالب و سایر ائمه از زیارت مرقد شریف حضرت علی (علیه السّلام) محروم می‌شوند، قبر امام حسین (علیه السّلام) نیز به همین بهانه تخریب می‌شود؛ اما در مقابل می‌بینیم سخنان حنابله در مورد پیشوای خود، احمد بن حنبل به نحوی است که یکی از مصادیق بارز و روشن غلو در اعتقادات می‌باشد.
از باب نمونه اسحاق بن راهویه می‌گوید: اگر احمد بن حنبل جان خودش را فدای اسلام نمی‌کرد، دین اسلام از بین می‌رفت.(طبقات الحنابلة، ج1، ص13) و اگر احمد بن حنبل نبود، دین اسلام از مسیر واقعی خود خارج شده و دین جدیدی به‌وجود می‌آمد.(همان، ص16) هم‌چنین هلال بن علاء رقی می‌گوید: اگر احمد بن حنبل در ماجرای محنت، ثابت قدم نمی‌ماند، تمامی مسلمانان کافر می‌شدند.(تاریخ دمشق، ج5، ص328)

پی‌نوشت:

«لو لا أحمد بن حنبل و بذل نفسه لمّا بذلها، لذهب الإسلام.» طبقات الحنابلة، محمد بن ابی یعلی، دارالفکر، بیروت، ج 1، ص 13
«لو لا أحمد بن حنبل لأحدثوا فی الدین» طبقات الحنابلة، محمد بن ابی یعلی، دارالفکر، بیروت، ج 1، ص 16
«بأحمد بن حنبل ثبت فی المحنة و لولا ذلک لکفر الناس.» تاریخ دمشق الکبیر، ابن‌عساکر، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 5، ص 328