مفتیان وهابی می‌گویند حضرت علی (ع) هیچ‌گاه از شیخین شکایت نکرد و این دلیل بر عدم وقوع شهادت صدیقه طاهره (س) است. اما یکی از شئون خلیفه، قضاوت است و امیرالمومنین (ع) شیخین را لایق این مقام نمی‌دانستند، در نتیجه هیچ‌گاه شکایت نکردند.

در منابع معتبر فریقین، از هجوم غاصبان خلافت به خانه حضرت زهرا (س) و تهدید به سوزاندن خانه از جانب عمر بن خطاب و قسم یاد کردن او به انجام این کار یاد شده است. تهدید به سوزاندن خانه حضرت زهرا (س) از مسلمات تاریخی نزد شیعیان و اهل سنت است.

از نشانه‌های مظلومیت حضرت زهرا (س) تشییع و دفن شبانه ایشان توسط امیرالمؤمنین (ع) است. عدم رضایت صدیقه طاهره (س) از خلفای اهل سنت سبب آن شد تا شبانه بدن مبارک حضرت به خاک سپرده شود و فقط تعداد انگشت‌شماری از صحابه توسط امیرالمؤمنین علی (ع) از مراسم تدفین حضرت زهرا (س) مطلع شدند.

وهابیت به دروغ به مقدسات شیعه توهین می‌کنند که قلب هر انسان مومنی را می‌آزارد. جاهلان معاند و متعصب وهابی با ایجاد شبهه، ذهن جوانان را به بی‌دینی و دوری از خاندان نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سوق می‌دهند. آنان هر آن‌چه که در شان خودشان است را به خاندان رسالت و پیروان اهل بیت (علیهم‌السلام) نسبت می‌دهند.

وصیت حضرت فاطمه(س) بر مخفی بودن قبر او که خود مبارزه‌ای منفی است با کسانی‌که در حق او ظلم کرده بودند؛ چون امکان بیرون آوردن مخفیانه جنازه از خانه و دفن پنهانی در بقیع وجود نداشت، زیرا مردم موقع کندن قبر و دفن، متوجه محل دفن می‌شدند، به دلیل اینکه شهادت آن حضرت، در اوائل ماه بود که با تاریکی شب و بدون چراغ و روشنائی، دفن ممکن نبود.

آلوسی در ذیل آیه 42 سوره آل عمران می‌نویسد: مراد از «عَلى‏ نِساءِ الْعالَمين» برتری حضرت مریم بر زنان زمان خودش است، نه برتری وی بر همه زنان، زیرا سرور زنان اهل عالم فاطمه (س) است. ابن عباس از پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت کرد، که فرمود: چهار زن هستند که سرور زنان زمان خودشان هستند. و برترین این چهار زن فاطمه (س) است.