كسروي با «ماديگري» و فلسفه ي مادي، يا «ماترياليسم» مخالف است و آنرا باعث انحطاط اخلاقي انسانيت مي داند و موجب محدوديت زندگي و فكري انسان مي شمارد. هم چنان با سرمايه داري افراطي، كه در اروپا و امريكا حكمفرماست، موافق نيست، و به طور كلي، كسروي با غربزدگي كه آن را به عنوان «غربي گري» يا «اروپائيگري» مي خواند - چه بصورت سوسياليستي و چه بصورت سرمايه داري افراطي - كه باعث استعمار و استثمار ملل عقب مانده شده، علم مخالفت برافراشته مي گويد:
«ماديگري، بدترين گمراهي است كه در جهان پيدا شده است...» [1] .
منشاء چنين عقيده ي كسروي، همان داشتن حس ناسيوناليستي او است، كه با هر فلسفه و رژيمهاي سياسي و اقتصادي خارجي، مخالف بوده است.
پاورقي ها: --------------------------------------------------------------------------------
[1] كسروي: ما چه مي خواهيم، چاپ تهران 1339، ص 104.