در منابع تاریخی ایران نامی از هامان و اعدام وی به دست خشایارشاه آن طور که در کتاب استر آمده است، ذکر نشده است. بر اساس دایره المعارف ایرانیکا و دایره المعارف جهانی یهود داستان استر و شخصیت های مطرح در آن افسانه است.

در تورات، هیچ سخن صریحی درباره ماشیح موعود وجود ندارد. پس از ویرانی شهر اورشلیم با حمله نبوکَد نصِّر، تخریب معبد بزرگ به دست تيتوس و پراکندگی یهودیان از اسرائیل به بابل، اعتقاد به ماشیح در میان آنان رایج شد. از این رو در پیشگویی‌ های انبیا در این زمینه مطالبی دیده می ‌شود.

در مناطق اشغالی، مردان دست به هر کاری می زنند و دادستان غالباً به سود شوهر حکم می دهد. کتک زدن زن از دلایل جواز و درخواست طلاق نیست. نماز خود را با دعايی از تلمود شروع می کنند که مي گويد: «خدا را شکر می کنم که مرا زن خلق نکرد.» در تابلويی در ورودی منطقه «ميئا شعاريم» عبارت «ورود زنان و سگ ها به اين منطقه ممنوع است ... لطفا از يک خيابان ديگر عبور کنيد»، درج شده است.

در متون تورات و تلمود غالباً زن دارای آفرینش تبعی و نگاهی غیرمنطقی است. برتری طبیعت مرد از طبیعت زن، استیلای مرد بر زن، تفاوت دخترزایی و پسرزایی، نابرابرى نذر سلامتى پسر و دختر، محرومیت زنان از مشاغل اجتماعی شواهدی برای این موضوع هستند.

پس از شدت گرفتن توطئه ها و تهدیدهای بنی نضیر، رسول‌ خدا(ص) فرمان محاصره قلعه آنان را صادر کرد و این محاصره چند روز به طول انجامید. آنها وقتی دیدند از وعده های منافقان خبری نشد و سایر یهودیان مدینه نیز قدمی برای حمایت آنان برنداشتند، به ناچار تسلیم اسلام شدند.

پیامبر اکرم (ص) برای جلوگیری از ادامه دشمنی و تعرض یهودیان بنی قینقاع ناچار به مقابله مستقیم با آنان شده است. البته این مقابله به پیکار نظامی و کشتار منتهی نشد و پیامبر به تنبیه حداقلی یهودیان، نظیر تبعید اکتفا کرد.