علی‌رغم اینکه مبلغان تبشیری سعی دارند که خدای اسلام را خدای ترس و آتش نشان دهند ولی با مراجعه به کتاب‌مقدس مسیحی این نکته دریافت می‌شود که در این کتاب هم خدا، جهنمی پر از آتش و عذاب ابدی برای شریران آماده کرده است.

در اسلام و مسیحیت دو چهره‌ی کاملا متفاوت برای حواریون ترسیم شده است؛ اسلام حواریون را انسانهایی با ایمان و مخلص و نیکو می‌داند که به خدا کمک می‌کنند اما در مسیحیت به جرأت می‌توان گفت مقام حواریون از انسانهای عادی هم پایین‌تراست چرا که در مورد آنها با الفاظی مانند بی ‌ایمان، سست عنصر و بی وفا یاد می‌شود.

طبق عبارات کتاب مقدس، کسانی که از نسل عمون و موآب هستند تا ابد نمی‌توانند وارد جماعت خدا شوند. اما با بررسی نسب نامه‌ی مسیح، می‌بینیم که در این نسب‌نامه اشخاصی وجود دارند که هم از نسل عمون هستند و هم از نسل موآب. سوال اینجاست که چگونه عیسی که از نسل این دو است می‌تواند مسیح خداوند باشد و بسیاری را وارد جماعت خدا کند؟

مبشران مسیحی جمله‌ای معروف را برای مخاطبان خود تکرار می کنند «مسیحت دین نیست و یک رابطه با خالق است» که البته با مراجعه به منابعی که دین را تعریف نموده‌اند و ملاک‌هایی که برای تشخیص دین ارائه کرده‌اند در می‌یابیم مسیحت وجه مشترک همه‌ی تعاریف دین از دین پژوهان را دارا است و نتیجه می‌گیریم بر خلاف ادعای مسیحیت تبشیری مسیحت دین است.

مسیحیان برای فرار از جواب به ضد عقل بودن تثلیث، یکی از مهم ترین دلایلی که می آورند عبارت است از اینکه چون حجم مغز کم است نمی تواند خدای تثلیث را درک کند اما باید توجه داشت که اولا حجم مغز ارتباطی با عقل ندارد و ثانیا عقل، در ارتباط با تثلیث، به نفی آن، نه عدم درک آن، حکم می‌کند.

دشمنان اسلام، شبانه روز در تلاشند تا با مخفی کردن تمام آموزه‌های اخلاقی اسلام، و با تبلیغات دروغ، آن را خشن جلوه دهند، اما حق‌جویان، هیچ‌گاه فریب این تبلیغات را نمی‌خورند. چرا که اساس اسلام بر روی محبت کردن بنا شده است تا جاییکه شرط جواز ورود به بهشت، محبت کردن به یکدیگر است.