پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی ازموضوعاتی که مکرراً از سوی مسیحیان تبشیری مطرح می‌شود این نکته است که مسیحیت دین نیست بلکه یک رابطه و یا تجربه  است. اما آیا مسیحیت واقعا دین نیست؟ اصولا تعریف دین چیست؟ برای جواب به این پرسش به سراغ منابعی که دین را تعریف کرده‌اند می‌رویم. «دین یعنی اعتقاد به موجودات روحانی غیرمادی و متافیزیک»[ویل دورانت، ذات فلسفه، ص409] «دین، نظام وحدت یافته‌‏ای است از اعتقادات و اعمال مربوط به اشیای مقدس، اعتقادات و اعمالی که همه گروندگان را در جمعیت واحدی که معبد نامیده می‏شود، وحدت می‌‏بخشد». [هیوم، رابرت ارنست، ادیان زنده جهان، ص 18]. «دین عبارت است از دسته‌ای همبسته از باورها و اعمال مربوط به امور لاهوتی (فراطبیعی) که این باورها و عقاید و روش‌های ثابت و غیر قابل تغییر و همه کسانی را که پیرو آنها هستند در یک اجتماع اخلاقی واحد به نام امت، متحد می‌کنند»[دورکیم، امیل، صور بنیانی حیات دینی، ص63]
اگر بخواهیم نقطه اشتراک همه تعاریف فوق از دین را در یک تعریف جمع‌بندی کنیم باید بگوییم دین مجموعه‌ای است از آموزه‌ها و گزاره‌های اعتقادی و دستورهای رفتاری، اخلاقی و ارزشی که بر پایه آموزه‌های اعتقادی استوار شده‌اند. و با مطالعه‌ی مسیحت این نقطه اشتراک به خوبی حس می‌شود، آیا باز هم باید بگوییم مسیحیت دین نیست؟