صوفیان مدعی پشت پا زدن به لذایذ جسمانی هستند و از دنیا گریزی دم می زنند ولی یکی از مسایلی که به آن بسیار حریص هستند تمایل به خوانندگی, موسیقی و رقص است که در میان آنها به وجد و سماع معروف می باشد.

دراویش گنابادیه با ساخت حسینیه های مختلف بدعت های مختلفی را در اسلام ناب محمدی به وجود آورده اند.

درخصوص بی منطقی و نا معقولی صوفیان زیاد بحث شده است. اما مطلبی در سایت مجذوبان از شخصی بنام علیرضا عرب، منتشر شد که بار دیگر بر این ذهنیت صحه گذاشت!

هرقوم و ملیتی برای خود نمادی را بر می گزیند تا با این نشان به همه گان شناخته شود. گروهی که عاقلند و شعور اجتماعی یا غیرت دینی دارند، سعی می کنند درانتخاب نماد حساس باشند.

درحالی که قرن هاست شیعیان برمبنای مستدل ترین دلایل و مدارک اعم از آیات قرآن و روایات نبوی، خلافت وجانشینی بلافصل را حق امیرمومنان علی علیه السلام می دانند، نورعلی تابنده در سخنرانی خود این حق را نفی کرد!

یکی از تضادهائی که تصوف به آن گرفتار شده از کار انداختن استدلال های عقلی و مخالفت با علم و درس و بحث و... می باشد و برخی از آنان آنچنان دچار افراط شده اند که به همه مظاهر علم اعلان جنگ داده اند.