ابن سعد در کتاب الطبقات الکبری از عبدالله بن مسعود نقل كرده است:
لأَنْ أَحْلِفَ تِسْعاً ان رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُتِلَ قَتْلاً أَحَبُّ الي من أَنْ أَحْلِفَ وَاحِدَةً انه لم يُقْتَلْ وَذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ جَعَلَهُ نَبِيًّا وَاتَّخَذَهُ شَهِيداً.

احمد بن حنبل می‌گوید: «زمانی که ابوبکر قدرت را به‌دست گرفت، ابوعبیده جرّاح را بر بیت المال گمارد و عمر بن خطاب را بر امر قضاوت نصب کرد.»
«حدثنی ابوسعید قال... لمّا ولّی ابوبکر ولّی اباعبیده بیت المال و ولّی عمر بن خطاب القضاء...»

البانی، در رد ابن تیمیه می‌گوید : «قصد و منظور من از تشریح و تبیین حدیث غدیر و بیان صحت آن، تضعیف سخنان ابن تیمیه در تضعیف قسمت اول حدیث غدیر- من کنت مولاه فعلی مولاه- و تکذیب قسمت دوم آن -اللهم وال من والاه...- است.

ابن ابی ملیکه می‌گوید: عایشه گفت: پیامبر اکرم زیارت قبور را جایز دانسته است.
سمعت ابن ابی ملیکه عن عائشه: أن رسول الله رخص فی زیارة القبور.
سنن ابن ماجه ت الأرنؤوط، محقق: شعيب الأرنؤوط، ناشر: دار الرسالة العالمية، چاپ اول، 1430ق، ج2، ص511.

در صحیح مسلم آمده است که پیامبر اکرم فرمود: «پس از من پیشوایانی بر مسند قدرت می‌آیند که از هدایت من بهره‌ای ندارند، به سنت من عمل نکرده و در میان آن‌ها افرادی خواهند آمد که در شکل آدمی‌زادند، اما قلب‌هایشان قلب شیاطین؛ عرض کردم ای رسول خدا! اگر آن روز را درک کردیم، وظیفه ما چیست؟

محمد بن طلحه در زمان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به دنیا آمده است و در جنگ جمل در سپاه عایشه کشته شده است و جزء ناکثین و خارجین بر امام وقت محسوب می‌شود. حاکم نیشابوری شافعی در شرح حال او می‌نویسد: محمد بن طلحه یکی از زهاد و عبّاد بود و اولین کسی است که ملقب به سجاد شده است.