زرتشت و باستانگرایی
پردیس (باغ) های شاهان هخامنشی نمونه بارزی از خوشگذرانی شاهان و اختلاف طبقاتی است. این باغ ها، نماد خودخواهی، طمع و مال اندوزی شاهان باستانی است. نماد تبعیض و بی عدالتی است. پس چگونه می توانیم به آن افتخار کنیم؟
اسناد و دلایلی وجود دارد که نشان میدهد منشور کوروش از ریشه جعلی است. حال از همین منشور جعلی، ترجمه های جعلی نیز در اینترنت مشاهده میشود. مثل ترجمهای که شهرام جلیلیان، استاد تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز ارائه کرده است.
جان لی (John WI Lee) استاد ایران شناسی گروه تاریخ دانشگاه سانتا باربارای ایالات متحده امریکا (UC Santa Barbara, History Department) پیرامون استوانهی کوروش هخامنشی میگوید: اگر شما به آنچه که کوروش واقعاً در استوانهاش میگوید نگاه کنید، هیچ اعلامیهی حقوق بشر در آن وجود ندارد.
طبق روایات زرتشتی، کیخسرو پادشاه سلسله کیانیان، معبد بت پرستان در کنار دریاچهی چیچَست را ویران کرده؛ به جای آن آتشکدهی آذرگُشنَسب (آذَرگُشَسب) را بنا کرد. دریاچه چیچَست (Chichast) نام قدیمِ یک دریاچه در آذربایجان و به احتمال زیاد، همان دریاچهی ارومیه است.
بسیاری از مدعیانِ آریایی، علیه عربها (به ویژه عربهای جبهه مقاومت) سخن پراکنی میکنند. حال آنکه کیخسرو پادشاه ایران در جنگ علیه افراسیاب تورانی، از رومیان و هندیان و تازیان (عربها) یاری خواست. همه باید بدانیم که هیچ نژاد و هیچ قومی، دشمن ما نیستند. بلکه ملاک دوستی و دشمنی، تنها باید عقیده و رفتار دیگران باشد.
در ایران باستان، موارد مختلفی از خشونتهای به ظاهر هولناک وجود داشت. برای نمونه در شاهنامه آمده که رستم، مخالفین خود را از کمر نصف میکرد! در تصویری از شاهنامه شاه طهماسب صفوی، رستم را میبینیم که پس از حمله به مازندران، پادشاه آن را از کمر به دو نیم کرد!
نهال اسلام با ارادهی خداوند و مجاهدن بهترینِ بندگان خداوند به درختی تنومند تبدیل شد. درختی ریشه دار که باد و باران و طوفانهای روزگار را از سر گذراند. خردمندان روزگار، در برابر این درخت استوار، فروتنی میکنند. در این میان، کدام بوتهی کدو میتواند با آن درخت استوار قیاس شود؟
تصویر از جانی دپ (بازیگر امریکایی) منتشر شد که در انگشت خود، انگشتر فروهر دارد. پاسخ میدهیم که نمادی که امروز به عنوان فروهر میشناسیم در اصل نمادی مصری و آشوری بوده. همچنین استفاده جانی دپ از نماد به اصطلاح فروهر، بین نمادهای شیطان پرستی جای افتخار ندارد.
در شاهنامه آمده که ایرانیان، 900 تن از تورانیان را سر بریدند. اکنون، مقصود اینجانب (نگارندهی این نوشتار) این نیست که بگویم جنایتی رخ داده. بلکه هر آینه ممکن است رفتار ایرانیان در گردن زدنِ تورانیان، به حق بوده باشد. یعنی گاهی لازم است خون ریخته شود.
یک زرتشتی ثروتمند از دنیا رفت. او وصیت کرد که اموالش بین فقرا تقسیم شود. قاضی نیشابور حکم داد که اموال او بین فقرای مسلمان تقسیم شود. اما امام رضا (علیه السلام) نوشتند که این کار اشتباه است. بلکه اموال او باید بین فقرای زرتشتی تقسیم شود.
طبق سنت زرتشتی، یکی از منجیان دین زرتشتی با کمک هند و چین، ایران را فتح (و آباد) میکند. آن هم در زمانی که عراق پر از آشوب شده و فرات پر از خون میشود. در روایات زرتشتی، جزئیات این ماجرا آمده است.
محمدرضا پهلوی هم در کاخی زندگی میکرد که قاجارها ساخته بودند. پس چه ایرادی دارد که نسل غیور ما در استادیومی اجتماع کنند که حکومت پیشین ساخت؟ ضمن اینکه نظام ولایت فقیه، بهترین استادیوم ایران و یکی از زیباترین استادیومهای جهان را ساخته...
کمبوجیه دوم، پسر کوروش دوم (کوروش بزرگ) پس از رسیدن به حکومت مصر، خود را فرعون نامید و در ادامه مدعی شد که منِ کمبوجیه از تبار خدایان: رَع، اوزیریس و حوروس هستم. کسی که درباره این خدایان شیطانی تحقیق کند، درخواهد یافت که کمبوجیه دوم چه گفته است.
رستم، قهرمانِ شاهنامه در دوران پادشاهی لُهراسب، به دستور پادشاه به هندوستان تاخت و بسیاری را کُشت و سر بُرید. در پایان؛ سر هندیها را با یک پرچم سیاه، به سوی پادشاه ایران (لهراسب) فرستاد.