مکاتب اهل سنت
وهابیان هماره از زمان پیدایش خود به جهت این که به دنبال یافتن مرجع و مفری برای توجیه عقاید و تفکرات خود هستند، سعی داشتهاند که خود را به اهل سنت ملحق سازند. منتهی در این میان اهل سنت آگاه و علمای برجستهی ایشان بیدار بوده و در کتب و آثار خود برائت خویش را از این فرقه اعلام کردهاند، مثل علامه شروانی که وهابیت را گمراه میخواند.
امروزه در بین جوانان کشورهای اسلامی، ازدواجهای رنگارنگی همچون: زواج مسیار، زواج عرفی، زواج به نیت طلاق و... رو به گسترش است، در حالیکه هیچ یک از ملاکهای ازدواج را بنابر مذهب اهل سنت (ایجاب و قبول، حضور دو شاهد، اجازه ولی، مهریه و دائمی بودن عقد ازدواج) دارا نیست، اما با این وجود زنان و پسران زیادی تن به این ازدواج میدهند.
بخاری و مسلم در حق اهلبیت خصوصا امیرمؤمنان اهانتهای زیادی کرده که از جمله آنها این است که میگویند: امیرمؤمنان و حضرت زهرا برای نماز برنمیخواستند و نماز آنها قضا میشد و پیامبر اکرم درب خانه آنها را میزد و آنها را از خواب، بیدار مینمود تا اینکه روزی امیرمؤمنان به این کار پیامبر اکرم اعتراض نمود.
زمان جاهلیت، زمان تیره و تاری بود که مردم به جز قتل و غارت و خونریزی عادت به افعال و اعمال نیک نداشتند، و چه بسا به این قبیل کارها فخر و مباهات هم میکردند، بردهداری، تصاحب اموال ضعفاء و زور گفتن و قتل و کشتار همدیگر برای اموال بیشتر، همه و همه مردم عصر جاهلیت را طوری بار آورده بود که بویی از فرهنگ و تمدن نبرده بودند.
با کمال تأسف بخاری در دو جا از کتاب خود با نقل ماجرای دروغ و ساختگی، موجبات تنقیص مقام حضرت زهرا را فراهم ساخته از باب نمونه میگوید: «پیامبر را بر فراز منبر دیدم که میفرمود: فاطمه از من است و من میترسم در دینش دچار فتنه گردد...، به خدا سوگند بدانید که دختر رسول خدا و دختر دشمن خدا در یک خانه جمع نمیگردد.»
«شیخ احمد تیجان سیلا» یکی از برجستهترین رهبران شیعه در سیرالئون، رئیس مرکز فرهنگی شیعیان و نماینده مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام) در این کشور محسوب میشود. وی معتقد است: موج تشیع درآفریقا وجود دارد و موج بسیار عظیمی است، اما علیه هیچ دین و مذهبی نیست؛ به اعتقاد وی سنی واقعی، برادر شیعی واقعی است.
نماز تراویح یا همان نمازهای نافلهای که در شبهای ماه مبارک رمضان خوانده میشود، از مستحباتی است که همه مذاهب اسلامی (جعفری، حنفی، مالکی، شافعی، حنبلی) به آن معتقدند. هر چند در جماعت و فرادا خواندن، تعداد رکعات و وقت خواندن نماز تراویح، بین شیعه و سنی اختلافاتی وجود دارد. شیعه به جماعت خواندن نماز تراویح را بدعت میداند.
اقتدای پیروان مذاهب به یکدیگر در نماز، یکی از بهترین و بارزترین جلوههای وحدت و تمسک به ریسمان الهی است. شیعه با وجود اینکه یکی از شروط امام جماعت را اعتقاد به ائمه اثنی عشر میداند، اما بهخاطر وحدت اسلامی، فتوا به جواز اقتدا به اهل سنت میدهد. سزاوار است که دیگر مذاهب اسلامی نیز از وحدت عملی غافل نشوند.
شیعه به پیروی از سنت پیامبر اکرم و ائمه اطهار (صلوات الله علیهم اجمعین)، سجده بر زمین را افضل میداند، از همینرو برای درک این فضیلت، مهری از خاک تهیه کرده است و در مساجد و منازل قرار میدهد، تا این فضیلت را درک کند و چون منازل و مساجد، عموما با فرش پوشیده است، شیعیان از تکه سنگ یا خاکی (مهر) برای سجده استفاده میکنند.
با وجود آنکه بخاری و مسلم، از نواصب [دشمنان اهلبیت] همچون حریز بن عثمان حمصی، عمران بن حطّان، عمر بن سعد (قاتل امام حسین) و برخی از شرابخواران روایت نقل کردهاند، امّا با مروری اجمالی بر روایات بخاری و مسلم، بهخوبی مشهود است که آندو از اهلبیت بسیار اندک روایت نقل کردهاند، به حدّی که اصلا قابل ذکر نمیباشد.
معاویه در جنگ صفین میخواست نامهای برای امیرالمومنین بنویسد واو را بفریبد، عمروعاص او را نهی کرد.اما معاویه نامه را نوشت وجواب دندانشکنی از حضرت دریافت کرد. وقتی نامه را به عمروعاص نشان داد، او را سرزنش کرد و شعری در تعظیم از علی و خوار شدن رأی معاویه سرود، معاویه به اوگفت: تو خود نزد او بیشتر مفتضح شدی.
برخی از راویان صحاح ستّه خصوصاً راویان کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم شرابخوارانی بودهاند، که برخی از آنها حتی در حال شرابخواری نقل روایت نمودهاند، که از جمله آنها «وکیع بن جرّاح» است که از مشهورترین راویان «صحاح ستّه» است؛ مزّی در تهذیب الکمال درباره او میگوید: «همه صاحبان صحاح ستّه از او روایت نقل کردهاند.»
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در نماز، قبض انجام نمیداد و در روایاتی که در رابطه با نماز حضرت آمده است، به هیچ وجه، مسئله قبض در نماز مطرح نشده است. زیرا اگر دست بسته نماز خواندن جزء افعال پیامبر میبود، باید در گزارشی که اصحاب از توصیف کامل نماز پیامبر دادهاند، میآمد، اما میبینیم هیچ اشارهای به این موضوع نشده است.
آلوسی در مورد غدير مىگويد: طبرى، از مورّخان معروف اهل سنّت، دو جلد كتاب پيرامون احاديث غدير نوشته است، سپس مىگويد:اين دو كتاب احاديث صحيح و ضعيف را با هم مخلوط كرده است! سپس از ابن عساكر نقل مىكند كه وى احاديث فراوانى در مورد خطبه و حادثه غدير نقل كرده است، ولى ما تنها احاديثى را از او مىپذيريم كه از خلافت سخن نگويد.