شیعه
یکی از انحرافات بنیانگذار وهابیت محمد بن عبدالوهاب این است که وی امامیه را تکفیر کرده و میگوید: «و هر کس در کفر آنان شک کند، خودش کافر است.» وی میگوید: «هر کس یک فرد صحابی از صحابه پیامبر را دشنام دهد کافر است.» که در پاسخ باید گفت آیا سیره رسول خدا و تابعین و تابعین تابعین، اینگونه بوده است؟
در زمان حضور پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) به پیروان امام علی (علیهالسلام) شیعه میگفتند و بسیاری از صحابه آن حضرت را شایستهترین فرد برای خلافت بعد از نبی مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآله) میدانستند، ازجمله سلمان، ابوذر و مقداد.
ذهبی سلفی در شرح حال ابان بنتغلب مینویسد: تشیع در میان تابعین و تابع تابعین رواج داشت و اگر روایات این دسته از راویان را کنار بگذاریم، بسیاری از آثار نبوی از بین میرود و این کار مفسده روشنی است. بنا براین میتوان شیعه را حافظ و نگهبان سنت نبوی دانست.
ابوحاتم رازی درباره تشیع مینویسد: اولین اسمی که برای مذهبی در اسلام ظهور پیدا کرد، شیعه بود که به چهار نفر از صحابه (ابوذر، عمار، مقداد و سلمان) اطلاق میشد؛ سلمان، ابوذر، مقداد، خبّاب بن اَرَت، جابر، ابوسعید خدری و زید بن ارقم صحابهای هستند که حضرت علی (علیهالسلام) را اولین مسلمان دانسته و بر سایر صحابه برتری دادهاند.
عبدالرحیم بن حسین عراقی معروف به حافظ عراقی ضمن پذیرش و تایید مطابقت نحوه حنک انداختن عالمان شیعه با سنت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله)، با تاثیر از تفکرات امویان و ابنتیمیه، مهمترین دلیل خود برای رد این عمل را موافقت شیعیان با این سنت بیان میکند.
زرقانی با پذیرش و مطابقت نحوه عمامه بستن شیعیان با سنت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله)، به خاطر مخالفت با شیعه، اهل سنت را به ترک این سنت سفارش میکند.
ابن ابیهریره که از بزرگان مذهب شافعی به شمار میرود، به عنوان یکی از مدافعان بنیامیه با پیروی از اندیشههای امویان مینویسد: اگر بلند خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» جزء شعارهای شیعیان شده باشد، مستحب است به خاطر مخالفت با آنان «بسم الله الرحمن الرحیم» را آهسته بخوانیم.
نووی شافعی ضمن افضل دانستن دست راست برای انگشتر، در رد قول فورانی (که آن را که میگفت: به جهت مخالفت با شیعیان باید در دست چپ قرار داد) گفت: این عمل اگر هم از شعارهای شیعیان باشد، نباید به خاطر مخالفت با شیعیان، سنّت پیامبر را کنار بگذاریم و انگشتر را در دست چپ قرار دهیم.
مرغینانی در کتاب الهدایه مینویسد: «مطابق روایات نقل شده باید انگشتر را در انگشتان دست راست قرار داد، اما چون شیعیان انگشتر را در انگشتان دست راستشان قرار میدهند، ما بر خلاف آنان عمل میکنیم و در دست چپ قرار میدهیم.»
سید جمال الدین اسدآبادی در درجه اول یک مسلمان بود و بعد پیرو یک مذهب. وی با نگاهی که به اسلام داشت از بیان مذهبش و اینکه پیرو چه مذهبی است، خودداری میکرد.
عصمت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) در امور دنیوی مبتنی بر دلایل عقلی و نقلی است. از آنجا که پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) با حقیقت موجودات در ارتباط است، در این صورت دچار خطا نمیشود. اشتباه زمانی که با تصویرهای ذهنی به دنبال کشف حقیقت بود. این مساله در آیات قرآن نیز تاکید شده است.
در منطق اسلام کسانیکه حق را بیان دارند، جایگاه ویژهای دارند، اما اگر این حقایق، به ضرر فرقه و مذهبی خاص باشد، یقیناً مورد هجمه و سب و ناسزا قرار میگیرد، آن شخصی که انصاف را بیان داشته است، که ابن ابی الحدید یکی از این افراد است.
شیعیان در روایات صریح پیامبر ذیل برخی از آیات، به کسانی اطلاق میشود که دارای مناقب و فضائلی هستند، ازجمله اینکه این گروه، از پیروان اهل بیت پیامبر و در رأس آنان، حضرت علی(علیهالسلام)، کسانی هستند که در دنیا و خصوصاً در آخرت جایگاه ویژهای دارند.
همیشه مذهب شیعه مورد هجمه و ناملایمات دینی و سیاسی قرار گرفته است، چرا که عقاید این مذهب همان تفکرات و عقاید امامان معصوم است که شیعه به آن متمایل است، اما برخی افراد مغرض مانند ابن تیمیه و همفکرانش با تهمتهای واهی، سعی در تخریب این مذهب را دارند.