روز امید
توکل به خدا باعث امید می‌شود؛ وقتی کسی به خدا امید داشته باشد، به پیروزی خواهد رسید؛ توکل از مفاهیمی است که میوه مبارک و شوق‌انگیز تعالیم انبیاست و جای آن در تعالیم بشری خالی است؛ البته توکل بخش جدایی ناپذیر کار و تلاش است و با سستی، کاهلی سازگار نیست.
یکی از عوامل امیدواری انسان، ضعف دشمن و فرسودگی جبهه مقابل و زوال تمدن غرب است؛ عمر و مهلت طولانی برای فرعونیان، نتیجه‌ای جز غرق شدن در باتلاق گناهان ندارد؛ هم‌چنانکه به ابلیس تا روز رستاخیز مهلت داده شد. پیروزی پیامبران (ع) بر حکومت‌های ستمگر و نابودی و فروپاشی بعضی از قدرت‌های مردم‌ستیز معاصر نشان از عاقبت دشمنان است.
تاریخ گواهی می‌دهد که بسیاری از وعده‌های الهی به مؤمنان و ستمدیدگان محقق شده است؛ آیات بسیاری از قرآن کریم، به همراهی خدا با مؤمنان و دفاع از آنان شهادت داده‌اند. شرط حمایت و دفاع خدا از مؤمنان، این است که علیه استکبار اقدامی انجام داده باشند، وگرنه نصرت‌های الهی برای عافیت طلبانِ خانه نشین، جاری نمی‌شود.
بدون امید، کره خاکی جز سنگ، خاک، درخت‌ها، علف‌ها، آب‌های بلااستفاده و بی‌مصرف، زمین‌ها و بیابان‌های بایر و موات چیزی نیست؛ همت بلندِ مؤمنانه، اقتضا می‌کند که انسان، به سفر و جایگاه ابدی خود بیاندیشد؛ اما بسیاری از امیدبخشی‌های قرآن و روایات و نیز دعاهایی در صحیفه سجادیه، ناظر بر نیازهای دنیوی مؤمنان است.
امیدواری به وعده های الهی مایه لذت بخشی به زندگی آدمی است، چرا که وعده‌هایی تخلف ناپذیرند و از جمله این وعده‌ها، برقراری حکومت صالحان و نجات بخشی به مستضعفان است که در منابع دینی با ظهور امام زمان(عج) وعده مذکور محقق می شود.
بر اساس کلمات نورانی و گهربار ائمه معصومین (ع) در هر زمان و دورانی، خدای رحمان رهبران و حجت‌هایی را قرار داده که پناهگاه و ملجأ بی‌پناهان عالم باشند؛ زیرا آنان امید بخش دل‌های غم‌دیده و رنجور کسانی هستند که به انوار مقدسشان پناه برده‌اند.
یکی از آثار و برکات دولت کریمه امام زمان (عج) اجرای احکام و حدود الهی در جامعه است؛ با اجرای حدود و احکام الهی در هر جامعه‌ای، نور امید در دل‌های مؤمنین زنده و آفریده خواهد شد؛ زیرا به وسیله امام (عج) مردم از چنگال ظالمان رهایی خواهند یافت.
در طول تاریخ، نزاع میان حق و باطل، صورت‌های گوناگونی به خود گرفته و شکل جدیدتر آن در تقابل جهان مدرنیته با کشور و ملت ایران است. جهان غرب درصدد رفع امید از ملت ایران است؛ باید امید ملت ایران را حفظ کرد و یاد امام زمان (عج) را به عنوان امید بشریت زنده نگه داشت.
قرآن کریم امیدواری را موهبت الهی به مؤمنان می‌داند و با مقایسه میان مؤمنان و کفار، می‌فرماید هم شما از طرف دشمن به رنج می‌افتید و هم دشمن از طرف شما به رنج می‌افتد و از این جهت مساوی هستید؛ اما برتری امیدبخش مؤمنین در مقابل دشمن، این است که خدا به شما وعده پیروزی داده است، در حالی‌که همواره به دشمنان، وعده هلاکت و انقراض داده است.
در وضعیت کنونیِ حاکم بر جهان که برخی حاکمان، امید ملت‌ها به زندگانی را از میان می‌برند، باور به امام مهدی(عج) که در حقیقت باور به پایان روشن و حتمی است، امید را در دل‌ها زنده می‌کند و اضطراب و یأس را از او بیرون می‌برد.
جمله امام زمان(عج) می‌آید و همه کارها را درست می‌کند، جمله‌ای در راستای خراب کردن عقیده مهدویت است. این عقیده، تبدیل یک موتور محرّک به یک ترمز و چوب لای چرخ است.
مردمانی که اهل عبودیت خدا هستند، می‌فهمند باید خود را آماده کنند، باید منتظر و مترصد باشند؛ انتظار لازمه‌اش آماده سازی خود است.
ظهور مهدی موعود (عج) و تشکیل دولت کریمه امام زمان (عج) و هم‌چنین رجعت پیامبر اولوالعزم الهی حضرت عیسی مسیح (ع) نشان از روزهای امیدآفرین وحدت و همدلی در میان بندگان خداوند متعال دارد. این نکته علاوه بر منابع شیعه، در منابع معتبر اهل سنت نیز بیان شده است. با ظهور موفورالسرور امام عصر (عج) روح ایمان و امید به جامعه جهانی دمیده می‌شود.
ظهور موفورالسرور امام عصر (عج) با آثار و برکات بسیاری توأم و همراه است؛ یکی از این آثار، نزول برکات از آسمان و زمین است. دانستن نزول رحمت و برکت و رفع فقر و ایجاد ثروت در جامعه جهانی، سبب می‌شود تا در میان بندگان خدا، امیدآفرینی ایجاد شود و امید به زندگی پدید آید.