پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اعتقاد به منجی موعود، از جمله باورهایی است که در تمام ادیان و مذاهب جهان از آن سخن به میان آمده و مسائلی را در مورد آن مطرح کرده‌اند. براساس وعده‌های قرآن کریم[1] و نیز روایات اهل بیت(علیهم‌السلام)[2] مسلمانان نیز در انتظار ظهور امام موعود(عجل الله فرجه) به‌سر می‌برند. از این رو هر وقت خداوند به ایشان دستور بفرماید، حضرت قیام کرده و آن كار عظيمى كه بناست بشريّت و تاريخ را متحوّل كند، به واسطه ظهور و قیام خویش محقق خواهند ساخت.

یکی از مهم‌ترین عواملی که باور و گرایش به امام موعود را برای انسانها بیشتر می کند، ایجاد اعتماد و روحیه امید در انسان‌ها نسبت به ظهور حضرت است. در وضعیت کنونیِ حاکم بر جهان که حاکمان قلدر و قدرتمند، امید ملت‌ها به حیات و زندگانی را از میان می‌برند، باور به امام موعود و منجی آخرالزمان، امید را در دل‌ها زنده می‌کند و اضطراب و یأس را از بین می‌برد.

نگاه به دنیا و توجه به فرهنگ‌های باطل و غربیِ رایج در آن، نگران‌کننده و پر از مشکل است. دنیا با رنج‌ها و دشواری‌های فراوان آمیخته است، از این رو اگر نگاه پدیدارشناسانه به مسأله منجی موعود و امر ظهور حضرت که در آینده، به امر خداوند رخ می‌دهد و عدالت و صلح را در دنیای پر از ظلم برقرار می‌کند، داشته باشیم، این پدیده و واقعه برای انسان اطمینان‌آور و آرام‌بخش است و یأس را از انسان دور می‌کند. 

به طور کلی آینده و مقصدِ نامعلوم، مأیوس کننده است، ولی موعودباوری در حقیقت امیدواری به پایان و آینده‌ای روشن و حتمی است که بر اساس آن مردی الهی برای برپایی عدالت و صلح در جهان می‌آید. بنابراین کسانی که منتظر موعود در آینده هستند، یأس و ناامیدی ندارند و از این رو تلاش می‌کنند تا خودشان را به او برسانند.[3]

بنابراین باور به امام مهدی(عجل‌الله‌فرجه‌) زمینه‌های آرامش و امنیت روحی- روانی تمام انسانها را فراهم می‌کند و همیشه آنان را به تحقق کامل عدل، صلح، امنیت در جهان امیدوار می‌سازد.

پی‌نوشت:
[1]. انبيا، 105؛ نور، 55؛ توبه، 33؛ صف، 9
[2]. شیخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج1، ص287؛ مجلسى، بحار الانوار، ج51، ص73
[3]. ر.ک: سخنرانی مقام معظم رهبری در دیدار با اقشار مختلف مردم به مناسبت میلاد حضرت مهدی(عج)، 25 آذر 1376