آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند، شخصی از رهبران یهودی را در حد مرگ شكنجه دهد و او را بكشد و در همان شب با زن ۱۷ ساله او ازدواج كند و پیامبر خدا باشد! در پاسخ گفته می‌شود که پیامبر(ص) با صفیه، بعد از تحقق شرایط کنیزها بود و پس از گذشت عده کنیز که با عده طلاق و عده وفات تفاوت می‌کند، صورت گرفت.

توهین به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خاطر فضیلت‌تراشی برای خلیفه دوم اهل سنت، جرمی نابخشودنی از جانب پروردگار عالم است که جزای آن خلود در جهنم ابدی است. به نظر علمای اهل سنت، اتفاقاتی در اسلام افتاده است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از آن اطلاعی نداشته‌اند در حالی‌که صحابه که به واسطه پیامبر، با خدا و دین آشنا شده‌اند، زودتر از ایشان آگاه می‌شوند.

وهابی‌ها خود را مدافع رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و خانوده ایشان می‌دانند و مدام به شیعیان تهمت می‌زنند که شما به همسران پیامبر اهانت می‌کنید؛ اما وقتی به نوشته‌های خودشان مراجعه می‌شود، بدترین حرف‌ها را به همسران پیامبر نسبت می‌دهند و مدعی دفاع از ایشان هم هستند!!!

در حدیث مرسلی آورده‌اند رسول خدا زید بن نفیل را در بیرون مکه، ملاقات کرد (قبل نزول وحی)، پیامبر سفره‌ای از خوراک گوشت بگسترد و به زید تعارف کرد؛ زید از خوردن ابا کرد و گفت از آنچه برای بت‌ها ذبح می‌کنید، نمی‌خورم؛ این حدیث جز اهانت به پیامبر و فضیلت دادن به غیر ایشان نیست!

در بین روایاتی که طبق نظر اهل سنت معتبر است آمده است که پیامبر اکرم به لهو و لعب، و خواندن کنیزکان و دف زدن آنان تشویق کرده و آن را مورد تایید قرار داده‌اند؛ این مطالب با روح اسلام سازگار نیست و نسبتی سخیف به پیامبر اکرم است.

بهتان‌های عظیمی به ساحت مقدس پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) وارد شده که برگرفته از روایات اسرائیلیات تازه مسلمانان یهودی همچون ابوهریره و کعب الاحبار است. به نحوی که هیچ شخص عاقلی نمی‌نواند بپذیرد، صاحب رسالت، اسوه خلقت، حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن‌گونه باشد که حتّی از یک انسان معمولی توقّع نمی‌رود!