پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در یکی از کانال‌های آتئیست‌ها که به دنبال خرافی نشان دادن دین اسلام است، متنی منتشر شده که با چند دلیل ساده، قصد دارد ثابت کند که محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله پیامبر خدا نیست. در این متن 10 دلیل، با بیانی ایراد شده که مخاطب را به تأیید مطلب وادارد و اسلام و پیامبر آن را دروغین پندارند، اما هر 10 دلیل، یا دروغ است و یا اینکه اگر واقعیتش بیان شود، مشخص می‌گردد منافاتی با عملکرد دین و پیامبر الهی ندارد؛ یکی از استدلال‌ها این است که غیرممكن است مردی گردن زنی را قطع كند، فقط برای اینكه آن زن باعث فراری دادن شترهایش شده است و در عین حال، آن مرد پیامبر خدا باشد!

این استدلال نیز واقعیت ندارد. اصل ماجرا به مردی بر می‌گردد که در فتح مکه، توسط امیرالمؤمنین علیه‌السلام مجازات شد. وی «حویرث بن نقیذ» یا «حویرث بن نفیل» نام داشت و از سوارکاران قریش‏ بود که به تعقیب حضرت على علیه‌السلام و همراهانشان هنگام هجرت به مدینه پرداخت. در این تعقیب، مرکب دختران پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله (حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و ام‌کلثوم) که قصد ملحق شدن به ایشان در مدینه را داشتند، را رم داد و دختران پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بر زمین افتادند.[1]

در برخی منابع گفته شده که وی به همراه «هبّار بن أسود»، مرکب زینب دختر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را رم دادند و موجب افتادن او بر زمین و سقط جنین او شد.[2] در برخی از منابع آمده که همین واقعه، موجب بیماری و در بستر افتادن زینب گردید تا اینکه وفات یافت.[3]

با این تفاصیل باید گفت حکم اعدام حویرث، فقط به دلیل سرودن شعر و یا رم دادن شتر نبوده است، بلکه چند جرم داشته که هرکدام به تنهایی می‌تواند موجب صدور احکامی شدید علیه یک فرد می‌گردد؛ جرایمی نظیر: آزار و اذیت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، هجو و دشنام دادن به ایشان، سقط جنین و قتل نفس دختر پیامبر که او مرتکب شده بود.

ازاین‌رو پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در جریان فتح مکه، با وجود عفو بسیاری از قریشیان، حویرث را به همراه مجموعه‌­ای دیگر مستحق قتل دانست و دستور کشتن او را به حضرت علی علیه‌السلام صادر کرد که آن حضرت وی را در حالی که قصد فرار داشت، دستگیر کرده و امر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را در مورد وی به اجرا گذارد.

بنابراین پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله هیچ زنی را به علت فراری دادن شترش نکشته است. در مورد مذکور هم، رم دادن شتر دختران حضرت، توسط مردی انجام شد که منجر به کشته شدن شخصی گردید. در غیر این مورد، عده‌ای دیگر نیز در اواخر عمر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، قصد رم دادن شتر ایشان را داشتند که در آن مورد نیز زنی حضور نداشت و با اینکه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و حذیفه آن افراد را شناختند، هیچ مجازاتی نشدند.

پی‌نوشت:
[1]. السیرة النبویة، ابن هشام، ج‏2، ص410؛ تاریخ الخمیس فی أحوال أنفس النفیس‏، دیار بکری، ج2، ص92.
[2]. الروض الأنف، سهیلی، ج‏7، ص110و111؛ نهایة الأرب، نویری، ج‏18، ص211و212.
[3]. الروض الأنف، سهیلی، ج5، ص197؛ نهایة الأرب، نویری، ج‏18، ص212 و إمتاع الأسماع، مقریزی، ج5، ص343.