مخالفان اسلام با استناد به قسمتی از یک روایت طولانی از کتب شیعه که درباره ازدواج پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با زینب بنت جحش بود، به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله توهین کرده و علت طلاق زید را تمایل حضرت به زینب عنوان کردند. حدیث مورد استناد از نظر سند و دلالت، بی‌اعتبار است. روایت دیگری در همین کتاب‌ها از راوی موثق نقل شده که جریان را کاملاً روشن می‌سازد.

مخالفان اسلام با استناد به قسمتی از یک روایت که در کتب شیعه نقل شده است، مضمون آن را مستمسک توهین به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله قرار داده‌اند. این قسمت از روایت طولانی نقل شده، درباره سخن امام رضا علیه‌السلام نسبت به آیه 37 سوره احزاب و ازدواج پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با زینب بنت جحش است. راوی این حدیث ناصبی است و روایت بی‌اعتبار است.

آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند، گردن شخصی را قطع كند، فقط برای اینكه آن زن باعث فراری دادن شدن شترهایش شد و او پیامبر خدا باشد! این استدلال، دروغ است و زنی به این دلیل به قتل نرسیده؛ مردی در زمان هجرت پیامبر(ص) بوده که مَرکب دختران حضرت را رم داده و منجر به سقط جنین و فوت ناشی از این افتادن شده که در فتح مکه، به سزایش رسیده است.

آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند، به پیروان خود اجازه دهد تا با بردگان و زنان اسیر شده در جنگ، رابطه جنسی داشته باشند و او پیامبر خدا باشد! با این استدلال قصد دارند اسلام را برای بهره‌مندی از بردگان، بی‌ضابطه جلوه دهند که دروغ است و بهره‌مندی از غلام برای صاحب مرد او وجود ندارد و بهره‌مندی از کنیز، شرایط خاصی دارد.

آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند، شخصی از رهبران یهودی را در حد مرگ شكنجه دهد و او را بكشد، به جهت اینکه به همسر ۱۷ ساله او رسیده و پیامبر خدا باشد! در پاسخ گفته می‌شود که طبق نقل‌های تاریخی این دلیل دروغ است و پس از اسارت صفیه و به غنیمت بردن او توسط یک مسلمان، پیامبر متوه او شد و او را تکریم کرد.

آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند با زنان و كنیزان بسیاری هم‌خوابگی داشته باشد و پیامبر خدا باشد! در این دلیل، مفهوم زندگی و ازدواج در ارضای تمایلات جنسی منحصر شده، در حالی که با بررسی تاریخ، مشخص می‌شود که ازدواج‌های پیامبر(ص) از روی مصلحت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بود و کیفیت ازدواج‌ها به گونه‌ای بود که نشانی از هوسرانی در آن نیست.