پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در یکی از کانال‌های آتئیست‌ها که به دنبال خرافی نشان دادن دین اسلام است، متنی منتشر شده که با چند دلیل ساده، قصد دارد ثابت کند که محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، پیامبر خدا نیست. در این متن 10 دلیل، با بیانی ایراد شده که مخاطب را به تأیید مطلب وادارد و اسلام و پیامبر آن را دروغین پندارند، اما هر 10 دلیل، یا دروغ است و یا اینکه اگر واقعیتش بیان شود، مشخص می‌گردد منافاتی با عملکرد دین و پیامبر الهی ندارد؛ یکی از این استدلالات این که غیر ممكن است مردی بتواند با زنان و كنیزان بسیاری هم‌خوابگی داشته باشد و پیامبر خدا باشد!

این دلیل، با استهزاء قصد دارد مفهوم زندگی و ازدواج را منحصر در ارضای تمایلات جنسی و اشباع غرایز و امیال حیوانی جلوه دهد و از اتفاقاتی که در دهه پایانی عمر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رخ داده، سوءاستفاده کرده، اسلام و پیامبرش را غیرالهی معرفی کند. در پاسخ به اشکال باید گفت که ازدواج‌های متعدد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در دهه ششم زندگی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رخ داده و هر کدام به جهتی صورت گرفته است؛ یعنی همه ازدواج‌ها به یک دلیل نبوده و باید هرکدام به صورت مجزا بررسی شود.

اولین ازدواج پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در سن 25 سالگی ایشان با دختری از قریش که از لحاظ اجتماعی هم‌کفو بودند صورت پذیرفت و حضرت تا آخر عمرِ این همسر، با دیگری ازدواج نکرد. پس از رحلت حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها و 53 سالگی حضرت، در طول 8 سال، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با حدود 8 زن بیوه ازدواج کردند که هرکدام علت خاص داشت و غالباً ایثار حضرت و به جهت کمک به آنان بود. آنان یا از زنان بیوه مهاجر بودند که در مدینه قوم و قبیله‌ای نداشتند و یا کنیز بودند که ازدواج با آنان، ارزش قائل شدن نسبت به آنان بود و استمتاع از کنیز احتیاج به ازدواج نداشت.

ازدواج با سوده که بیوه و بی‌سرپرست بود، به دلیل رفع پریشانی و سرپرستی او و نجات از افتادن در دامن قبیله و خانواده کافر و مشرکش صورت گرفت که هدف حضرت از ازدواج، سیاسی و اجتماعی بود.

ازدواج با عایشه که بر سر دوشیزه بودن یا بیوه بودن او اختلاف است،[1] به دلیل تحکیم روابط با قبیله تیم و جلب حمایت آنها در دوران بدون حامی پس از رحلت حضرت ابوطالب علیه‌السلام در مکه، با انگیزه سیاسی بود.

ازدواج با حفصه که بی‌سرپرست و بیوه بود، جهت ایجاد رابطه با قبیله بزرگ عدی و رفع بی‌سرپرستی دختر عمر صورت گرفت که آن هم جهت سیاسی و اجتماعی بود.

ازدواج با ام‌سلمه که بیوه بود، به منظور جبران زحمات این زن و جبران فداکاری همسر شهیدش و رفع بی‌سرپرستی ام‌سلمه و حمایت از یتیمانش به جهت اجتماعی انجام شد.

ازدواج با ام‌حبیبه که بیوه بود، جهت رفع پریشانی وی به خاطر بی‌سرپرستی و جلوگیری از گرفتار شدن در دامن خانواده مشرکش و کاستن دشمنی آل‌امیه به جهت سیاسی و اجتماعی انجام شد.

ازدواج با جویریه که بیوه بود، به دلیل تحکیم مبانی اسلام در قبیله بنی‌مصطلق و آموختن رسم آزادی اسرا به صورت داوطلبانه به جهت سیاسی و اجتماعی رخ داد.

ازدواج با ماریه قبطیه که بیوه بود، به دلیل رفع پریشانی وی و برعهده گرفتن سرپرستی‌اش و تعلیم آزادی کنیز به جهت اجتماعی انجام شد.

ازدواج با میمونه که بیوه بود، به دلیل جبران زحمات وی و رفع نگرانی وی و سرپرستی از او به جهت اجتماعی اتفاق افتاد.

ازدواج با صفیه که بیوه بود، به دلیل نجات این زن از کنیزی با روش مکاتبه، نجات وی از وصلت با بنی‌اسرائیل و تعلیم آزادی کنیزان به جهت سیاسی، اجتماعی و مذهبی انجام شد.

ازدواج با زینب بنت جحش که بیوه بود، به دلیل ابطال حکم نادرست جاهلیت درباره ازدواج با همسر طلاق داده شده توسط پسری که فقط شخص زحمت سرپرستی او را کشیده و هیچ نسبت سببی و نسبی و رضاعی با او ندارد و به دستور خداوند صورت پذیرفت.

با بررسی تاریخ، انسان‌های منصف به این نتیجه می‌رسند که ازدواج‌های پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از روی مصلحت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بوده و این ازدواج‌ها با این کیفیت نمی‌تواند نشان از هوسرانی باشد، وگرنه می‌توانست مانند سلاطین جهان، به جای زنان سالخورده و بیوه، از دختران جوان و زیباروی اختیار کند؛ آنچنان‌که برای ایشان به راحتی فراهم بود. حتی در ابتدای بعثت و قبل از به قدرت رسیدن اسلام، در زمان ضعف شدید مسلمانان، از ناحیه کفار و مشرکین، از طریق حضرت ابوطالب علیه‌السلام پیامی و پیشنهادی به حضرت داده شد که در ازای کنار گذاشتن تبلیغ دین، بهترین دختران حجاز به او پیشکش می‌گردد.

پی‌نوشت:
[1]. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج8، ص59؛ الاصابه، ابن‌حجر، ج 8، ص 17.