در عرفان کیهانی منظور از همراهی و معیّت خدا (قرار گرفتن به عنوان عضو چهارم) کدام نوع است؟ اگر معیّت قیومیه منظور باشد دیگر شرطی ندارد و نیاز به تشکیل حلقه نیست تا اول سه عنصر فراهم شود و سپس خدا به عنوان عضو چهارم به این حلقه بپیوندد و اگر معیّت تشریفیه منظور باشد؛ چرا در عرفان کیهانی گفته می‌شود که همه انسان‌ها صرف نظر از نژاد، ملیت، دین، مذهب، و عقاید شخصی، می‌توانند جنبه نظری آن را پذیرفته و جنبه عملی آن را مورد تجربه و استفاده قرار دهند ؟

پذیرش وحدت در عرفان کیهانی به این معناست که انسان‌ها دریابند که همه‌ی هستی یک تن واحد است و بدین منظور بایستی آن‌قدر به هم نزدیک بشوند که مرز جدایی و تفرقه‌ای میان آنان نباشد و همچنین با همه‌ی انسان‌ها باید به صلح رسید. این مسئله نه مورد تأیید عقل است و نه شرع؛ و اصلا ممکن‌پذیر هم نیست. قرآن کریم به صراحت از دوست نداشتن عده‌ای و نیز توصیه به دوری از آنان کرده است.

در عصر حاضر افراد زيادى ادعاى دروغين معنويت و عرفان سرداده‌اند و انسان‌هاى زيادى را فريب داده‌اند. انسان‌ها به سبب فاصله گرفتن از خدا، دچار خلأ معنوى شده‌اند و اين مدعيان دروغين از اين خلأ درونى سوء استفاده كرده، خود را مأمنى براى تخليه و پاسخ به اين احساسِ حقيقى درونى مى‌دانند.

طاهری مدعی است که از طرف جبرئیل به او الهاماتی شده و راهی را برای رساندن بشر به کمال پیدا کرده که بدون نیاز به دین خاصی می‌توانند به کمال برسند به طوری که باور به خدا، معاد، عمل به آیین و پرهیز از گناه و ظلم و ستم هیچ نقشی در رسیدن به کمال ندارد. او می‌گوید هر کس برای رسیدن به کمال باید به حلقه‌های شعور کیهانی که توسط او تفویض شده متصل شود.

رجعت از جمله معتقدات شیعه امامیه است، و به معنای بازگشت به سوی دنیا، پس از مرگ و پیش از آخرت می‌باشد که با اندک فاصله بعد از ظهور ولی عصر (علیه‌السلام) و پیش از شهادت آن حضرت و برپا شدن قیامت واقع خواهد شد. رجعت همگانی نبوده و از مجموع روایات به دست می‌آید که مؤمنین خالص و کافران خالص رجعت می‌کنند.

به طور قطع نمی‌توان ادعا کرد که تمام ادعاهای یک فرقه یا مدعی دروغین کاملا باطل است؛ زیرا معمولا حق و باطل در فرقه‌های انحرافی در هم مخلوط می‌شود. یعقوبی نیز در بیان ادعاها و اندیشه‌های خود آمیزه‌ای از حق و باطل را ارائه می‌کند و مانند اکثر منحرفین ابتدا با همان قسمت حق عده‌ای را فریفته و مرید خود می‌سازد.