محمدعلی طاهری منکر رجعت میشود...
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ همزمان با ورود آرام جنبشهای معنوی نوپدید در کشور از سال 1378 محفلی در تهران شکل گرفت تحت عنوان تلهانرژیپاتی که بعدها به نام «عرفان کیهانی(حلقه)» شناخته شد. فردی به نام محمدعلی طاهری که ادعا میکرد که در آبان 1357 الهاماتی را از روحالقدس دریافت کرده است تا این اتصالات و تسهیلات رحمت خاص الهی را در اختیار دیگر انسانها قرار دهد و واسطه فیض خدا گردد.
در آموزههای عرفان حلقه نهتنها راهی برای شناخت خدا و اتصال به رحمت او قرار ندارد بلکه تناقضات واضحی با شرع مقدس و قرآن وجود دارد. طاهری در سخنان خود یکی از اصل اعتقادی شیعه که رجعت میباشد را منکر میشود، و آن را بیفایده میخواند. وی میگوید: «تفکری هست که میگوید حق به حقدار میرسد و اینها میگویند؛ آقا اینها دوباره زنده میشوند، چه امتیازی داره مگر برای اینها؟ مگر زمین چه امتیازی هست که یه کسی حالا بعد از هزار سال دوباره بخواهد بیاید؟ مثلا زرتشت یا مسیح یا هر کسی حالا، دوباره زنده بشود؟ حالا چه گلی میخواهند بزنند به سرش؟ چه فایدهای دارد؟»[1]
نقد و بررسی:
رجعت از جمله معتقدات شیعه امامیه است، و به معنای بازگشت به سوی دنیا، پس از مرگ و پیش از آخرت میباشد که با اندک فاصله بعد از ظهور ولی عصر (علیهالسلام) و پیش از شهادت آن حضرت و برپا شدن قیامت واقع خواهد شد. رجعت همگانی نبوده و از مجموع روایات به دست میآید که مؤمنین خالص و کافران خالص رجعت میکنند. عیار خلوص مؤمنین آن قدر بالاست که کسی جز معصومین (علیهالسلام) اجازه تعیین مصداق برای آن را ندارد و تنها گروهی که مصداق قطعی رجعت خواهند بود معصومین (علیهالسلام) میباشند.
خداوند حكيم میفرمايد : «وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآَيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ. [نمل/83] روزى خواهد آمد كه از هر گروه، دستهاى را برمىانگيزيم، از كسانى كه آيات ما را تكذيب مىكنند.» خداوند در اين آيه به صراحت میگويد كه ما گروهی از ستمكاران را برمیانگيزيم ، نه همه آنها را. به طور قطع اين حشر، نمیتواند حشر روز قيامت باشد؛ چراكه حشر روز قيامت همگانی است و احدی باقی نمیماند ، مگر اين كه در روز قيامت محشور میشود و نتيجه اعمال خود را خواهد ديد.
همچنین امام صادق (علیهالسلام) میفرماید: «لیس منّا من لم یؤمن بکرتنا.[2] کسی که ایمان به رجعت ما ندارد از ما نیست.» مرحوم مجلسی می گوید: اگر مثل این روایات (رجعت) متواتر نباشد پس درچه چیزی میتوان ادعای تواتر نمود.[3]
پینوشت:
[1]. جلسه کمیته عرفان، محمد علی طاهری، به نقل، حلقه اسارت، جمعی از اساتید حوزه و دانشگاه، نشر تسنیم اندیشه، ص230.
[2]. بحار الأنوار، علامه مجلسی، (ط - بیروت)، الوفاء، ج 53، ص 92.
[3]. همان، ج3، ص 12.
افزودن نظر جدید