پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برای شناخت شخصیت و اهداف اشخاص، بررسی عقاید و ادعاهای آنان نقش بسیار مهمی دارد. با پی‌گیری ادعاهای یعقوبی به‌راحتی می‌توان به این باور رسید که تفکر وی انحرافی است و گسترش حرکتی که با محوریت این تفکر شکل گرفته در بین جامعه باعث دور شدن مردم از اندیشه درست مهدویت می‌شود. در ذیل به برخی از این ادعاها اشاره می‌کنیم.

الف) شایستگی رهبری حکومت اسلامی؛ از آنجا که هر فردی، محتاج طی مراحل مختلفی برای رسیدن به اهداف خویش است، یعقوبی نیز برای هموار کردن مسیر خود برای رهبری انقلاب اسلامی با القاء توهمات، توهین‌ها، اظهارنظرهای غیر متخصصانه و... سعی در اثبات سیادت و شایستگی خود دارد.

ب) عدم حجیت کتاب‌های اعتقادی؛ اهمیت هر علمی بستگی به موضوع آن دارد و در میان تمام علوم، علم اعتقادات شریف‌ترین و با ارزش‌ترین موضوع را دارد؛ زیرا اساس و زیربنای تمام حرکات مادی و معنوی هر انسانی اصول عقایدش می‌باشد که اگر سالم و صحیح، قوی و بی‌عیب باشد، اعمال و حرکات، افکار و بینش‌های مختلف او صحیح و شایسته خواهد بود. همچنین کیفیت و کمیت توجه هر انسانی به فروع دین (که برنامه‌های عملی آن است) بستگی به میزان اعتقادی وی دارد. یعقوبی با زیر سؤال بردن کلیه کتاب‌های اعتقادی، مریدانش را از رجوع به آن‌ها برحذر می‌دارد: «بنده روز اولی که معلمی تعلیم و تربیتم را قبول کرد، هرچه خواستم از او سؤال کنم، به من جواب نمی‌داد، حداقل تا یکی دو سال به من جواب نداد. آن‌روز اولی که تعلیم و تربیت بنده را قبول کرد، هرچه که از عقیده داشتم از من گرفت. از ابتدا آن‌ها را در وجود من خراب کرد و با زبان فعل به من فرمود که: این‌ها به درد تو نمی‌خورد. آن‌ها را از من گرفت و به شما هم توصیه می‌کنم، در مورد اثبات امامت و ولایت سراغ کتاب نباشید، بدانید از خواندن آن‌ها چیز زیادی عاید شما نمی‌شود... شما باید سراغ قطب ما بروید، شما باید سراغ مرشد ما بروید.»[1]
معلوم نیست معلم ایشان که اعتقادات را از وی گرفته و بدون توجه به تأکید آیات قرآن کریم (که حدود یک‌سوم آن درباره مباحث اعتقادی است) و روایات ائمه معصومین (علیه‌السلام) راه جدیدی برای یعقوبی در دیده‌هایش گذاشته چه کسی است؟

ج) فهم ولایت فقیه؛ یعقوبی خود را تنها شخص درک کننده معنای ولایت فقیه می‌داند و افراد دیگر مثل علما، مجلس خبرگان و... را از درک معنای ولایت فقیه عاجز می‌شمارد. وی در جایی گفته است: «نه عزیز من! اگر شما واقعا می‌فهمیدید ولایت فقیه یعنی چه؟... بنده عرض می‌کنم: علمای شیعه ولایت مطلقه فقیه را نفهمیدند.»[2]
یعقوبی با طرح مسئله‌ای غیرعاقلانه مدعی است که می‌تواند ببیند که شخصی ولایت مطلقه دارد یا نه! و جنس مدعیان را می‌شناسد. وی فریب خوردگان را به منتظر بودن جهت تأیید رهبری جامعه توسط خودش ترغیب می‌کند: «آقا (مقام معظم رهبری) را به خاطر آن جنبه و معنای دوم قبول دارم؛ چون تأییدات را از ورای عالم ارواح در مورد ایشان می‌بینم. خداوند ما را تا حدی با این مقوله‌ها و این جنسیت‌ها آشنا کرده است. تا نگاه می‌کنیم فوری مشخص می‌شود که این جنس، عادی نیست.»[3]

آگاه به درون و سرّ افراد متخصص به خداوند متعال و تا حدی اولیاء الهی است. یعقوبی خبر از فهم اسرار درونی امام خمینی (رحمةالله‌علیه) داده و درک اما را نیز ضعیف می‌پندارد: «امام (رحمةالله‌علیه) چیزی دید که متوجه شد، در کتاب ولایت فقیه، چقدر ضعیف صحبت کرده است. ماجرا را در کتاب ولایت فقیه کم گفته بود. اصل ماجرا عظیم‌تر از این‌چیزهاست. لذا فرمود ولایت مطلقه است.»[4] به نظر می‌رسد آقای یعقوبی اصلا به کتاب‌های امام خمینی(رحمةالله‌علیه) در بحث ولایت فقیه رجوع نکرده است که چنین عقیده‌ای دارد.

سخنان یعقوبی آن‌قدر ضعیف و بی‌بنیاد است که نیاز به نقد و بررسی ندارد؛ اما این نکته را باید تذکر داد که به طور قطع نمی‌توان ادعا کرد که تمام ادعاهای یک فرقه یا مدعی دروغین کاملا باطل است؛ زیرا معمولا حق و باطل در فرقه‌های انحرافی در هم مخلوط می‌شود. یعقوبی نیز در بیان ادعاها و اندیشه‌های خود آمیزه‌ای از حق و باطل را ارائه می‌کند و مانند اکثر منحرفین ابتدا با همان قسمت حق عده‌ای را فریفته و مرید خود می‌سازد.[5]

پی‌نوشت:

[1]. چهل شب با کاروان حسینی، علی یعقوبی، نشر دفتر جشنواره به‌سوی ظهور، بی‌جا، ص 208 و 209.
[2]. نظام عالم، علی یعقوبی، سلسله جزوات، جلسه 3، ص 13 و 14.
[3]. چهل شب با کاروان حسینی، علی یعقوبی، نشر دفتر جشنواره به‌سوی ظهور، بی‌جا، ص 114.
[4]. به سوی ظهور، علی یعقوبی، سلسله جزوات، جلسه 7، ص 19 و 20.
[5]. بی‌راهه، سعید صدری، نشر ذکری، قم، ص 23.

برای مطالعه بیشتر مراجعه کنید به کتاب بی‌راهه، صدری، سعید، نشر ذکری، قم.