پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در عرفان حلقه برای بهره‌برداری از کمک‌های ماورائی، وحدت با دیگران و تشکیل حلقۀ وحدت ضروری است. یکی از ابعاد مهم ماوراء در عرفان حلقه، بهره‌برداری از رحمت عام الهی است. مطابق با باور طاهری: «بهره‌برداری از رحمت عام الهی، مستلزم قرار داشتن در مسیر وحدت بوده و تسهیلات و کمک‌های لازم برای آن عده‌ای است که این مسیر را انتخاب کرده‌اند. کسانی که بخواهند در راه عالم کثرت حرکت کرده و خود را مطرح کنند، بایستی کلیۀ مشکلات خود را به تنهایی حل و فصل کرده و انتظار هیچ کمک ماورایی را نداشته و تنها متکی به دانش، عقل، توانایی و اراده و ... خود باشند.»[1] البته طاهری خودش را از این قضیه مستثنی کرده است. و او خود را منشأ همه حلقه‌های وحدت جمعی و اتصالات می‌داند.
همچنین اگر فرد در حلقۀ وحدت در نیاید به درمان و عارف شدن نائل نمی‌آید. طاهری در این مورد نگاشته است: «فرادرمانی یکی از شاخه‌های عرفان کیهانی (حلقه) می‌باشد، از حلقه‌هایی است که در محدودۀ رحمانیت عام الهی، تسهیلاتی را در اختیار ما قرار می‌دهد تنها شرط تحقق آن، آمادگی برای ایجاد وحدت است.»[2] از دیگر خصوصیات وحدت در عرفان حلقه، رسیدن به کمال و تعالی در این عرفان از راه وحدت است. طاهری در این‌باره گفته است: «هدف از این شاخۀ عرفانی، کمک به انسان در راه رسیدن به کمال و تعالی است؛ حرکتی از عالم کثرت به عالم وحدت. در این راستا، همۀ تلاش‌ها برای نزدیکی انسان‌ها به یکدیگر صورت گرفته، از هر عاملی که باعث جدایی انسان‌ها و ایجاد تفرقه بین آن‌ها می‌شود، اجتناب به عمل می‌آید.»[3]
طاهری حلقه وحدت را نشانه ارتباط با خدا می‌داند و حتی خدا را از اعضای این حلقه می‌داند. طاهری چنین نگاشته است: «وجود هر حلقه‌ی وحدتی نشانه‌ی برقراری ارتباط با خداوند است و خداوند که خود این تسهیلات رحمانی را برای کمال انسان قرار داده است و این ارتباط را به نتیجه می‌رساند. عضو اصلی این جمع به شمار می‌رود.»[4]
نقد و بررسی
الف) تمام سلوک حلقه از رهگذر تشکیل حلقه وحدت است. سؤالی که مطرح می‌شود این است که سران حلقه چگونه تشخیص می‌دهند فردی که می‌خواهد وارد طریقه‌ی به اصطلاح سلوکی حلقه بشود به آمادگی برای ایجاد وحدت رسیده است؟ آیا ضابطه‌ای برای تشخیص این مسأله وجود دارد و یا مثل سایر مسائل تفویض حلقه بی‌ضابطه است؟ اگر ضابطه‌ای وجود دارد چرا مطرح نشده است؟
ب) آیا تمام انسان‌ها در گذشته و یا تمام افرادی که پایبند به فرقه‌ی حلقه نیستند، دریافت غیبی و ماورایی نداشته یا نمی‌توانند داشته باشند چون در حلقه وحدت نیستند؟ نسبت دادن حلقه‌ی وحدت به خداوند اگر دروغ نیست، چرا در نصوص دینی به آن اشاره نشده است؟
ج) دست‌یابی به روزی آسمانی تنها از راه تقواست. درحالی‌که برای تشکیل حلقه وحدت دین، اعتقاد و مذهب شرط نبوده و اصلا در دریافت‌های ماورائی حلقه بی‌تأثیر است.
د) در مورد معیّت و بودن خداوند با بندگان در حلقه‌ی وحدت نیز سخن طاهری دارای اشکلاتی است. گر این معیّت قیومیّه باشد که شرطی برای لازم نیست و خداوند با همه‌ی بندگانش است و اگر تشریفیه باشد، فقط مختص مؤمنان است، درحالی‌که در فرقه کیهانی در حلقه وحدت شرط ایمان لحاظ نشده است.

پی‌نوشت:

[1].  انسان از منظری دیگر، محمد علی طاهری، نشر ندا،  ص 16.
[2]. همان.
[3]. عرفان حلقه، محمد علی طاهری، انتشارات اندیشهٔ ماندگار، قم، اصل 12، ص 21.
[4]. انسان و معرفت، محمد علی طاهری، ارمنستان، گریگور تاتواتسی، ص 86.
برای اطلاع بیشتر به «نجات از حلقه» مراجعه کنید.