پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی‌از ادعاهای محمد علی طاهری این است‌که بیماری، مجهولی است که علم پزشکی، عهده‌دار تبدیل آن به معلومی لطیف و مطلوب شده است.[1] طاهری به خلاف تواضع موجود در دنیای درمان و پزشکی که معترف به عجز خود در درمان برخی بیماری‌هاست، قاطعانه و بلکه متکبرانه مدعی آن است که در مکتبش کسی حق ندارد هیچ بیماری را لاعلاج بداند و این یک اصل در مکتب ایشان است.[2]

پس رسیدن به این معلومِ مطلوب، اولا؛ نیازمند طی مقدماتی است که یک پزشک سالیان درازی عمر خود را در محضر متخصصین این دانش، صرف آموختن آن‌ها می‌کند. ثانیا؛ دنیای پزشکی که محور و موضوعی جز «درمان موجود زنده» ندارد با تمام قوای خود و نیز سابقه‌ی کهنی که به درازای تاریخ بشریت دارد و با تمام پیشرفت‌هایی که کسب کرده است، هرگز مدعی درمان همه‌ی اقسام و انواع بیماری‌ها نشده است. اما محمد علی طاهری هیچ گونه تخصصی در علم درمانی نداشته و حتی مدرک او نیز به نوعی جعلی[3] به حساب می‌آید. وی ادعای الهام و دریافت آگاهی می‌کند و به صورت غیرقانونی در امور پزشکی و درمان (با توجه به این‌که هیچ فردی حق ندارد بدواً نظریات خود را روی انسان آزمایش کند) مداخله می‌کند.
اما ماجرای ادعاهای عجیب و مضحک طاهری به این‌جا ختم نمی‌شود. او در اظهاراتی دیگر پا را فراتر گذاشته و دامنه فرادرمانی‌اش را آن‌قدر وسیع می‌کند تا جایی‌که پس از ادعای درمان همه‌ی انسان‌ها، فرادرمانی را در مورد گیاهان و حیوانات هم مؤثر می‌داند و آن را یک اصل می‌داند. حال این‌که او چگونه می‌خواهد بین یک گیاه و یا یک حیوان به عنوان فرادرمان‌گیر با فرادرمان‌گر و سپس روح‌القدس به عنوان عضو سوم و در نهایت خدای متعال به عنوان عضو چهارم ارتباط و حلقه‌ی اتصال ایجاد کند؟

از ادعای عبث طاهری در مکتب جعلی حلقه که هیچ‌گاه در عمل آن‌را اثبات نکرده است اگر بگذریم؛ خواننده محترم این متن باید پیامدهای نامطلوب این نمونه ادعاها را در نظر بگیرد چرا که باب رجوع مردم به پزشکان، برای درمان بیماری‌ها را مسدود کرده و محلی برای درآمدزایی شیادها می‌شود و «پزشک» دیگر مرجعیت درمان‌گری نمی‌یابد. علاوه بر آن رکود و اُفول این دانش و یا کم‌کردن سرعت توسعه‌ی این دانش گران‌مایه را به دنبال دارد و این تفکرات جز عقب‌افتادگی برای یک جامعه را چیز دیگری در پی ندارد.

البته حلقوی‌ها نباید فراموش کنند که عیسی بن مریم (علیهماالسلام) که پیامبری اولوالعزم بود از شفاهای او به عنوان معجزه و امری خارق العادة که دیگران قادر بر آن نباشد یاد می‌شود و مطابق با نص صریح قرآن به «اذن خداوند متعال» است: «وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ أَنِّى قَدْ جِئْتُكُم بِـَٔايَةٍۢ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ أَنِّىٓ أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ ٱلطِّينِ كَهَيْـَٔةِ ٱلطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًۢا بِإِذْنِ ٱللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ ٱلْأَكْمَهَ وَٱلْأَبْرَصَ وَأُحْىِ ٱلْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ ٱللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِى بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَةًۭ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ. [آل عمران/ 49] و (او را به عنوان) رسول و فرستاده به سوی بنی اسرائیل فرستاده و به آن‌ها می‌گوید: من نشانه‌ای از طرف پروردگار شما، برایتان آوردم؛ من از گِل، چیزی به شکل پردنده می‌سازم؛ سپس در آن می‌دمم و به فرمان خدا، پرنده‌ای می‌گردد. و به اذن خدا، کور مادرزاد و مبتلایان به برص (پیسی) را بهبود می‌بخشم؛ و مردگان را به اذن خدا زنده می‌کنم؛ و از آن‌چه می‌خورید، و در خانه‌های خود ذخیره می‌کنید، به شما خبر می‌دهم؛ مسلما در این‌ها، نشانه‌ای برای شماست، اگر ایمان داشته باشید!»
نکته دیگر این‌که  بهره‌گیرى از توسلات و شفاعت ائمه(‏علیه‌السلام) و استفاده از دعا را باید مربوط به مشکلات و معضلاتى بدانیم که از حلّ آن‌ها از طرق عادى مأیوس شده‌ایم و تنها در گرفتارى، متوسل به چنین اسبابى بشویم، چنان‌که نباید استفاده از دعا و توسلات به معناى دست کشیدن و عدم استفاده از طرق عادى پنداشته شود و تنبلى و سستى پیشه گردد؛ زیرا بناى الهى بر این است که تحقق امور از طرق عادى آن‌ها صورت پذیرد.

پی‌نوشت:

[1]. عرفان حلقه، محمد علی طاهری، قم، اندیشه ماندگار، ص 56.
[2]. انسان از منظری دیگر، محمد علی طاهری، نشر ندا، تهران، ص 74.
[3]. دانشگاه طب سنتی ارمنستان در اردیبهشت سال ۱۳۹۰، به محمدعلی طاهری دکترای افتخاری اعطا کرد. اما مدرک دکتری افتخاری ارائه شده به محمد علی طاهری در نتیجه لابی یکی از هواداران فرادرمانی با دانشگاه طب سنتی ارمنستان است.