پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_ در اصول و کتب فرقه حلقه آمده است که دو نوع کلی اتصال به شبکه شعور کیهانی وجود دارد:

الف) راه فردی؛ راهی است که هیچ‌گونه تعریفی نداشته و در آن، شخص به واسطه‌ی اشتیاق بیش از حد خود، به شبکه‌ی شعور کیهانی اتصال پیدا نموده باشد. برای این‌گونه اتصال، وجود اشتیاق زایدالوصفی نیاز است.
ب) راه جمعی؛ راهی است که در آن فرد در حلقه وحدت قرار می‌گیرد. این حلقه، سه عنصر دارد: جبرئیل، فرد متصل کننده و فرد متصل شونده.

مطابق با ادعای آنان با تشکیل حلقه، بلافاصله فیض الهی در آن به جریان افتاده، انجام کارهای مورد نظر در چارچوب این عرفان با تشکیل حلقه‌های مختلف تحقق می‌پذیرد. برای وارد شدن به این حلقه‌ها، وجود سه عضو، شبکه‌ی جبرائیل، فرد متصل کننده و متصل شونده کافی است. در این صورت، عضو چهارم، الله خواهد بود!
عرفان کیهانی (حلقه) برمبنای راه جمعی، ایجاد اتصال نموده، فیض الهی نیز با تشکیل حلقه مربود در آن جای می‌گیرد.

در این نوع از اتصال چند نکته جای تأمل است. اما آن‌چه با این گفتار مناسب است این‌که چینش اعضای این حلقه با آیات قرآنی ناسازگار است؛ زیرا قرار گرفتن خدا در حلقه به عنوان عضو چهارم به چه معناست؟ در آیات قرآن از دوگونه معیّت (همراهی) خدا با بندگان سخن به میان آمده است:
1. معیت قیومیه که نسبت به همه مخلوقات وجود دارد؛ معنای آن این است که موجودات همگی قائم به خدا هستند و هیچ‌کس بدون عنایت او هستی ندارد. آیه ذیل از این دست است: «وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ. [حدید/4] و هر جا باشید او با شما است».
2. معیّت تشریفیه که نسبت به برخی بندگان وجود دارد؛ آنان که اهل احسان، پرهیزکاری، اطاعت و... هستند. «إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوا۟ وَّٱلَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ. [نحل/128] خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کرده‌اند، و کسانی که نیکوکارند.» همچنین « قَالَ لَا تَخَافَآ ۖ إِنَّنِى مَعَكُمَآ أَسْمَعُ وَأَرَىٰ.[طه/46] فرمود: نترسید! من با شما هستم؛ (همه چیز را) می‌شنوم و می‌بینم!»

در معیت قیومیه هیچ شرطی برای معیّت مطرح نیست یعنی خدای متعال با همه موجودات هست و همه موجودات در وجود خود به او وابسته هستند چه کافر و چه مؤمن و چه حیوان و چه انسان و... اما در معیت تشریفیه آنان که اهل پیروی از دستورات الهی هستند از این معیت بهره می‌برند.
حال سخن این است که در عرفان کیهانی منظور از این همراهی و معیّت خدا (قرار گرفتن به عنوان عضو چهارم) کدام نوع است؟ اگر معیّت قیومیه منظور باشد دیگر شرطی ندارد و نیاز به تشکیل حلقه نیست تا اول سه عنصر فراهم شود و سپس خدا به عنوان عضو چهارم به این حلقه بپیوندد و اگر معیّت تشریفیه منظور باشد؛ چرا در عرفان کیهانی گفته می‌شود: «همه انسان‌ها صرف نظر از نژاد، ملیت، دین، مذهب، و عقاید شخصی، می‌توانند جنبه نظری آن را پذیرفته و جنبه عملی آن را مورد تجربه و استفاده قرار دهند.»[1]
خدا با معیّت تشریفیه خود با هر انسانی همراه نمی‌شود. بنابراین درباره عضویت خدا در این حلقه نه معیّت قیومیه معنا دارد و نه معیّت تشریفیه!
نکته دیگر این‌که رابطه خداوند با موجودات رابطه احاطه است نه تعبد؛ یعنی نمی‌تواند خدا را به گونه‌ای در کنار اشیا و جدای از آن‌ها به عنوان عضو جداگانه تصویر نمود.[2]

پی‌نوشت:

[1]. عرفان کیهانی(حلقه)، محمد علی طاهری، انتشارات اندیشه ماندگار، قم، ص 55.
[2]. برای اطلاع بیشتر؛ به سایت نجات از حلقه مراجعه شود.